ارزیابی کلینیکی موفقیت استئواینتگریشن بین ایمپلنت پوشیده شده با هیدروکسی آپاتیت و ریچ اگمنت شده با هیدروکسی آپاتیت

Abstract

مهمترين جنبه رستوريشن ايمپلنت، قرار دادن ايمپلنت در موقعيت از پيش تعيين‌ شده پروتزي است تا موقعيت طبيعي دندان را بازسازي نمايد. تحليل پيشرونده الوئل متعاقب از دست دادن دندانها، بيماري پريودنتال و كاربرد طولاني مدت پروتز متحرك و … مانع قرارگيري ايمپلنت در موقعيت مناسب پروتزي با روشهاي متداول مي‌شوند. امروزه با برخي روش‌هاي جراحي، مثلاً آگمنتاسيون، مي‌توان ريج تحليل رفته را بازسازي نمود. گرفتهايي كه عمدتاً به كار مي‌روند عبارتند از: ترنسپلنتهاي اتوژنوس و مواد آلوپلاستيك و … هدف از اين مطالعه، بررسي موفقيت كلينيكي ايمپلنتهاي به كار رفته در ريج‌هاي آگمنت‌ شده با هيدروكسي آپاتيت مي‌باشد. روش كار و مواد: اين مطالعه از نوع clinical Trial بـــوده و به بـــررسي 8 بيمار واجد شرايط آگمنتاسيون ريج با هيدروكسي آپاتيت و سپس ايمپلنت‌گذاري در آنها و در نهايت مقايسه نتايج حاصل با 8 بيمار ايمپلنت‌گذاري شده در ريج معمولي مي‌پردازد. ثبت اطلاعات حاصل از آن در طي فالوها، از قبيل نتايج بررسي متغيرهايي مثل لقي كلينيكي، درد، عمق پاكت، BOP، تحليل كرستال اطراف ايمپلنتها و حضور لوسني اطراف گرفتها و ايمپلنتها از طرق پرسشنامه‌هاي تنظيم شده انجام گرديد و نتايج حاصل از طريق تست Mann-whitney مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: در هر دو گروه بيماران، ايمپلنتها موفقيت‌آميز بوده و هيچ تفاوتي بين دو گروه از لحاظ پارامترهاي ارزيابي موفقيت (لقي، درد و …) مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: HA با توجه به ويژگي‌هاي مناسب و سهولت كاربرد، مي‌تواند به عنوان ماده مناسب جهت آگمنتاسيون ريج فكي به كار رود و موفقيت ايمپلنتهاي به كار رفته در اين ريج‌هاي آگمنت شده با HA در كوتاه‌مدت، به اندازه موفقيت ايمپلنتهاي به كار رفته در ريج‌هاي معمولي است.