Show simple item record

dc.contributor.authorقریشی زاده، آرزو
dc.date.accessioned2018-07-16T05:01:47Z
dc.date.available2018-07-16T05:01:47Z
dc.date.issued1385
dc.identifier.urihttp://192.168.127.9:8080/xmlui/handle/123456789/28943
dc.description.abstractزمينه و اهداف: بيماريهاي مزمن عفوني ممكن است ريسك سكته مغزي را افزايش دهند. ما دراين مطالعه بررسي كرديم كه آيا بيماريهاي پريودنتال- شامل ژنژويت و پريودنتيت مي توانند به عنوان ريسك فاكتور سكته مغزي مطرح باشند يا نه. روش كار و مواد: مطالعه ما، از نوع Expose Facto، بر روي 100نفر بيمار با سكته مغزي كه در هفته اول بستري شدن خود معاينه شدند، 50نفر گروه كنترل سرپايي و 50 نفر گروه كنترل بيمارستاني بدون سابقه سكته ايسكميك مغزي بود. تمامي نمونه ها تحت معاينه كلنيكي قرار گرفتند. متوسط attachment loss هر فرد- كه در 4نقطه هر دندان رمفورد معاينه شده بود به عنوان معيار اصلي پريودنتيت در نظر گرفته شد. نتايج- گروه با سكته مغزي، Clinical Attachment loss بالاتري نسبت به گروه كنترل سرپايي وبيمارستاني داشتند(P=0/048)؛ ولي دربررسي ژنژويت تفاوت بارزي بين 3 گروه ديده نشد (p=0/35).در بررسي پريودنتيت نسبت به جنسيت، تفاوتي بين زنان ومردان در گروههاي كنترل ديده نشد؛اما در گروه بيمار ، پريودنتيتهاي شديدتر (PDI>5) درمردان نسبت به زنان بيشتر بود (P=0/012). بحث- اين مطالعه نشان مي دهد پريودنتيت- يك وضعيت قابل درمان- مي تواند به عنوان ريسك فاكتور مستقل براي سكته مغزي- بخصوص درمردان- عنوان شود.Fa
dc.language.isoفارسی
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی
dc.titleبررسی ارتباط بیماریهای پریودنتال با سکته های ایسکمیک مغزی
dc.typeپایان نامه
dc.contributor.supervisorابوالفضلی, نادر
dc.contributor.supervisorآیرملو, هرمز
dc.identifier.docno601412
dc.identifier.callno949
dc.description.disciplineدندانپزشکی
dc.description.degreeدکترا


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record