dc.contributor.author | قریشی زاده، آرزو | |
dc.date.accessioned | 2018-07-16T05:01:47Z | |
dc.date.available | 2018-07-16T05:01:47Z | |
dc.date.issued | 1385 | |
dc.identifier.uri | http://192.168.127.9:8080/xmlui/handle/123456789/28943 | |
dc.description.abstract | زمينه و اهداف: بيماريهاي مزمن عفوني ممكن است ريسك سكته مغزي را افزايش دهند. ما دراين مطالعه بررسي كرديم كه آيا بيماريهاي پريودنتال- شامل ژنژويت و پريودنتيت مي توانند به عنوان ريسك فاكتور سكته مغزي مطرح باشند يا نه.
روش كار و مواد: مطالعه ما، از نوع Expose Facto، بر روي 100نفر بيمار با سكته مغزي كه در هفته اول بستري شدن خود معاينه شدند، 50نفر گروه كنترل سرپايي و 50 نفر گروه كنترل بيمارستاني بدون سابقه سكته ايسكميك مغزي بود. تمامي نمونه ها تحت معاينه كلنيكي قرار گرفتند. متوسط attachment loss هر فرد- كه در 4نقطه هر دندان رمفورد معاينه شده بود به عنوان معيار اصلي پريودنتيت در نظر گرفته شد.
نتايج- گروه با سكته مغزي، Clinical Attachment loss بالاتري نسبت به گروه كنترل سرپايي وبيمارستاني داشتند(P=0/048)؛ ولي دربررسي ژنژويت تفاوت بارزي بين 3 گروه ديده نشد (p=0/35).در بررسي پريودنتيت نسبت به جنسيت، تفاوتي بين زنان ومردان در گروههاي كنترل ديده نشد؛اما در گروه بيمار ، پريودنتيتهاي شديدتر (PDI>5) درمردان نسبت به زنان بيشتر بود (P=0/012).
بحث- اين مطالعه نشان مي دهد پريودنتيت- يك وضعيت قابل درمان- مي تواند به عنوان ريسك فاكتور مستقل براي سكته مغزي- بخصوص درمردان- عنوان شود. | Fa |
dc.language.iso | فارسی | |
dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی | |
dc.title | بررسی ارتباط بیماریهای پریودنتال با سکته های ایسکمیک مغزی | |
dc.type | پایان نامه | |
dc.contributor.supervisor | ابوالفضلی, نادر | |
dc.contributor.supervisor | آیرملو, هرمز | |
dc.identifier.docno | 601412 | |
dc.identifier.callno | 949 | |
dc.description.discipline | دندانپزشکی | |
dc.description.degree | دکترا | |