مقایسه استحکام باند ریزکششی فایبرپست های شیشه ای به عاج داخل کانال با دو روش معمول و One-shot در شدت های نوری مختلف

Abstract

زمينه و اهداف: توانايي عبور نور از فايبر¬پستهاي شيشه¬اي بدليل ترانسلوسنت بودن آنها، امكان كيور كردن همزمان سمان رزيني و سيستم ادهزيو را در يك مرحله "One- shot" فراهم مي كند. هدف از اين مطالعه مقايسه استحكام باند ريزكششي فايبرپستهاي شيشه¬اي به نواحي مختلف عاج داخل كانال(سرويكال و مياني) با روش معمول و روش One- shot در شدتهاي نوري ¬¬600، 800 و 1000 مي باشد. مواد و روشها : 28 دندان تك ريشه¬اي پس از درمان ريشه، جهت دريافت فايبر¬پست شماره 2 (D.T. Lightpost) آماده سازي شدند. كانالهاي آماده شده به¬مدت 15 ثانيه توسط اسيدفسفريك 35% اچ، فضاي كانال شسته و رطوبت اضافي توسط كن كاغذي خشك شد. به منظور جلوگيري از پليمريزه شدن مواد ادهزيو در اثر نور عبوري از ديواره هاي طرفي ريشه و نيز جلوگيري از خارج شدن نور دستگاه لايت كيور به وراي ريشه، ريشه¬ها در داخل قالبي از سيكيليون قرار داده شدند. سپس دندانها به 4 گروه تقسيم بندي شدند: جهت سمان كردن فايبرپست¬ها در گروه 1 از روش معمول با شدت نوري 600 و در گروههاي 3،2و4 به ترتيب از روش One- shot در شدت هاي نوري ¬600، 800 و 1000 استفاده شد. در تمام گروهها از سيستم ادهزيو Single-Bond و سمان رزيني دوال كيور Rely X- ARC و ميكروبراش X استفاده شد. ابتدا ريشه ها 24 ساعت در يك محيط با رطوبت نسبي 100% و سپس به¬مدت 24 ساعت دیگر در داخل آب مقطر نگهداري شدند. هر يك از ريشه ها به صورت عرضي به مقاطعي با ضخامت mm1 بريده شد كه با توجه به ضخامت اره¬ی مورد استفاده جهت برش دادن، از هر ناحيه ريشه¬اي 3 مقطع به¬دست آمد. با تريم كردن سطوح پروگزيمال مقاطع حاصل با فرز الماسي، بطوريكه فرز از طرفين با سطح پست تماس پيدا كند، مقاطعي به شكل ساعت شني حاصل شد. مساحت سطح باند شده محاسبه، نمونه ها به دستگاه مخصوص متصل و تست استحكام باند ريز كششي با سرعت بارگذاري 1 انجام شد. داده ها با آزمون Two way- ANOVA و تفاوت ميانگين گروههاي مستقل آناليز شدند. يافته¬ها: مقادير ميانگين استحكام باند ريزكششي ( بر حسب MPa ) عبارت بودند از: ¬GI: سرويكال= 40/0 ± 87/1 ، ¬GI: مياني= 83/. ± 83/1، ¬GII: سرويكال= 37/. ± 82/1،¬GII: مياني= 54/0 ± 43/1، ¬GIII: سرويكال= 29/0 ± 83/1،¬GIII: مياني= 45/0 ± 47/1، :GIV سرويكال= 55/0 ± 85/1،¬GIV: مياني= 43/0 ± 54/1. استحكام باند به نواحي سرويكال و مياني در بين گروه¬هاي مورد مطالعه تفاوت معني-داري نداشت (58/0=P). اما استحكام باند به سرويكال در گروه¬هاي 600 O.S* و 800 O.S به¬مقدار قابل-ملاحظه¬ای بيشتر از مياني بود (به ترتيب 041/0= P و 021/0= P) نتيجه¬گيري: طبق نتايج بد¬ست آمده در اين مطالعه¬ی In Vitro مي توان گفت كه: 1- بين استحكام باند ریز کششی روش معمول و روش One-shot در شدتهاي نوري 600، 800 و 1000 تفاوت آماري معني دار وجود ندارد. 2- در روش One-shot مقادير استحكام باند ریز کششی مشابه براي دو بخش سرويكال و ميانی فقط در شدتهاي نوري بالا ( 1000 ) قابل حصول است. لذا جهت اطمينان از يك باند مطمئن در قسمت مياني ريشه، هنگام استفاده از روش One- shot، بهتر است از شدتهاي نوري بالا استفاده شود.