اثر اسکوربات سدیم بر میکروهاردنس سطح مینای بلیچ شده

Abstract

اخیرا اسکوربات سدیم جهت تعدیل عوارض مرتبط با کاهش قدرت باند بعد از بلیچینگ دندانها پیشنهاد شده است. براین اساس هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر سدیم آسکوربات 10% به عنوان یک ماده شیمیایی بر میکروهاردنس سطح مینای بلیچ شده می باشد. مواد و روش ها: با استفاده از دیسک الماسی دو طرفه و در حضور آب ، تعداد 60 اسلب مینایی با اندازه 233 میلی متر از تاج دندان های انسیزورگاوی تهیه شد. بعد از مانت نمونه های مینایی در داخل آکریل سلف کیور و پالیش آنها با استفاده از دیسکهای سافلکس نمونه ها به طور تصادفی به 3 گروه 20 تایی به شرح زیر تقسیم شدند: 1- بلیچینگ نمونه ها توسط کارباماید پروکساید 35% به مدت 30 دقیقه در هفته به مدت سه هفته. 2- بلیچینگ نمونه ها مشابه گروه 1 و بلافاصله بعد از آن قرار دادن سطح نمونه های مینائی تحت اثر محلول اسکوربات سدیم 10% به مدت 30 دقیقه. 3- قرار دادن نمونه ها در آب مقطر (کنترل). بعد از 3 هفته ویکرز میکروهاردنس هر یک از نمونه ها توسط دستگاه اندازه گیری میکروهاردنس در درجه حرارت اتاق اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند(0/05 >P). نتایج : در بین 3 گروه بیشترین میزان میکروهاردنس در گروه سوم (30/59 365/29) و کمترین مقدار در گروه اول (24/26347/72) به دست آمد . هر چند بین میانگین مقادیر میکروهاردنس گروهها ، تفاوتی از نظر آماری وجود نداشت ( 0/12 = P). نتیجه گیری : استفاده از کاربامایدپراکساید 35% به تنهایی یا همراه با اسکوربات سدیم تاثیری بر میکروهاردنس مینای دندان گاو ندارد.