| dc.contributor.advisor | مسلم زاده, حسین | |
| dc.contributor.author | اسمعیلی مقدم، مازیار | |
| dc.date.accessioned | 2018-07-16T04:59:56Z | |
| dc.date.available | 2018-07-16T04:59:56Z | |
| dc.date.issued | 1389 | |
| dc.identifier.uri | http://192.168.127.9:8080/xmlui/handle/123456789/28708 | |
| dc.description.abstract | به دست آوردن استحکام باند مطلوب از اهداف اولیه در درمان ارتودنسی میباشد چرا که باندینگ مجدد براکت به دندانها از لحاظ زمان و هزینه مقرون به صرفه نیست . اما در هر حال شکست های ناخواسته در حین درمان اتفاق می افتد. برخی فاکتورهای تعیین کننده در استحکام باند عبارتند از: روشهای آماده سازی اولیه یا آماده سازی مجدد مینا، استفاده از براکتهای جدید و یا دباندشده و نیز نوع کامپوزیت استفاده شده. روشها و مواد: 54 دندان سالم انسیزور پایین گاوی در یک مولد آکریلی تعبیه شدند. به طوری که سطح باکال عمود بر کف مولد قرار میگرفت. بر روی دندانها به صورت متوالی در گروههای 12 تایی 4 بار حذف کامپوزیت توسط روشهای فرز+اسید، سندپلاست+اسید، لیزر به تنهایی و لیزر+اسید انجام و سپس با استفاده از براکتهای جدید باند مجدد شد. تست استحکام باند برای هر نمونه انجام گرفت و در هر بار استحکام باند برای انجام آنالیزهای آماری مناسب ثبت گردید. 6 نمونه نیز جهت بررسی با میکروسکوپ الکترونی منظور شد. باندینگ دوم تا چهارم در گروههای اول تا چهارم به ترتیب به وسیله فرز و اسید، سندپلاست و اسید، لیزر به تنهایی و لیزر و اسید آماده شدند. در هر بار دباندینگ ARI ثبت گردید. تست GLM repeated measures برای مقایسه های استحکام باند درون گروهها و تست غیرپارامتریک Kruskal Wallis برای مقایسه های بین گروهها استفاده گردید. نتایج: بر اساس آنالیزهای آماری تفاوت معنی دار بین گروه لیزر تنها و سایر گروهها در دفعات دوم، سوم و چهارم باندینگ وجود داشت ( 0/001 > P). و نیز استحکام باند در هر گروه از دفعات اول تا چهارم به شکل معنی دار ( به ترتیب برای گروههای 2،4،1؛ 0/015 = P = 0/026 ، P = 0/034 ، P) افزایش می یافت. بجز در گروه لیزر تنها که کاهش استحکام باند دیده شد ( P < 0/001) و ARI در گروه سوم و در باندینگهای دوم تا چهارم score 0 را نشان میداد که از لحاظ سلامت مینا پس از دباندینگ غیرقابل قبول است. نمای میکروسکوپ الکترونی صاف ترین و خشن ترین سطوح پس از دباندینگ را به ترتیب در گروههای فرز+ اسیداچ و لیزر+اسید اچ نشان داد. نتیجه گیری: استحکام باند از دباندینگ اول تا چهارم بجز در گروه لیزر تنها افزایش معنی دار می یابد در حالی که در گروه لیزر تنها به صورت کاهش معنی دار است. استحکام باند مجدد پس از حذف کامپوزیت با لیزر به شکل معنی داری از سایر روشها کمتر است و استحکام باند مجدد توسط سایر روشها تفاوت معنی دار ندارد. | |
| dc.language.iso | فارسی | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی | |
| dc.title | بررسی استحکام باند مجدد براکتهای ارتودنسی پس از آماده سازی مجدد مینا به روشهای مختلف | |
| dc.type | پایان نامه | |
| dc.contributor.supervisor | رفیقی, علی | |
| dc.identifier.docno | 601868 | |
| dc.identifier.callno | 71* | |
| dc.description.discipline | ارتودنتیکس | |
| dc.description.degree | دکترای تخصصی | |
