فراوانی آسیب حسی عصب آلوئولار تحتانی بعد از شکستگیهای فک تحتانی در بیماران مراجعه کننده به مرکز آموزشی-درمانی امام رضا(ع)

Abstract

شکستگی های مندیبل با توجه به اینکه عصب الوئولار تحتانی داخل این استخوان می باشد از اهمیت خاصی برخوردار است. که اگر این شکستگی ها همراه با جابجایی قطعات نیز باشد احتمال آسیب حسی عصب بیشتر می شود. مطالعات کمی در مورد آسیب حسی عصب آلوئولار تحتانی بعد از تروما انجام شده است و شواهد کمی در این مورد وجود دارد و بیشتر مطالعات قبلی در مورد شکستگیهایی بوده است که کانال مندیبولار را درگیر نمی کند. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین فراوانی آسیب حسی عصب آلوئولار تحتانی بعد از شکستگی های فک تحتانی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) است. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی گذشته نگر می باشد که بر روی 42 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) بعد از شکستگی فک تحتانی در فاصله زمانی 6 ماه در نیمه دوم سال 89-88 انجام گرفت. در این مطالعه پس از اخذ رضایتنامه کتبی و تکمیل فرم های مربوط به اطلاع عمومی بیمار، بیمار تحت معاینه بالینی با استفاده از معاینه کلینیکی Sharp/ blunt test قرار گرفته است و نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه مشخص شد که بیماران مراجعه کننده بیشتر از جنس مرد بوده است (85/7 درصد) و میانگین سنی جمعیت 16/1130/6 درصد است و فراوانی آسیب حسی عصب آلوئولار تحتانی 71/4درصد است که از این میان بیشترین آسیب حس مربوط به شکستگی های تنه مندیبل بوده است. نتیجه گیری: مطالعه نشان می دهد که داشتن آگاهی کافی درباره فراوانی اسیب حس عصب بعد از تروما می تواند باعث ایجاد قدمی در جهت بررسی و رفع علل به وجود آورنده آن و راهنمایی جهت درمان آسیب عصب باشد.