تاثیر رسوب ذرات نانواکسید روی کروی شکل روی سیم های ارتودنسی در کاهش اصطکاک

Abstract

کاهش مقادیر نیروهای اصطکاک بین سیمها و براکتهای ارتودنسی در تکنیک لغزشی میتواند موجب تسریع حرکات دندانی و کنترل مناسب انکوریج گردد. اخیراگ‍ پوششدهی سیمها با استفاده از نانوذرات مختلف به عنوان یکی از روشهای کاهش اصطکاک مطرح شده و نتایج مناسبی هم در آن گزارش شده است. از این رو، تحقیق حاضر با هدف رسوب نانوذرات کروی شکل اکسید روی در سیمهای ارتودنسی و تعیین اثرات آنها در کاهش مقادیر اصطکاک بین سیمها و براکتهای ارتودنسی انجام شد. مواد و روشها:در یک تحقیق آزمایشگاهی تجربی، ترسیب سیمهای stainless steel ارتودنسی (0/016, 0/025*0/019)با نانوذرات اکسید روی کروی شکل در دو سیستم براکت 0.018 و 0.022 ((n=20از طریق غوطه ورسازی آنها در محلول اتانول به همراه ذرات نانو اکسید روی کروی انجام شده و سیمها با آزمایشات (X-Ray diffraction) XRD و SEM (scanning electron microscopy) ارزیابی شدند و نتایج آزمایشات SEM، رسوب نانوذرات روی سیمها را مورد ت‌أیید قرار داد. مقادیر اصطکاک جنبشی بین سیمها و براکت با کمک دستگاه universal testing machine محاسبه شد. مقادیر اصطکاک در سیمهای با و بدون پوشش دهی نانوذرات با آزمونهای آنالیز واریانس سه متغیری، یک طرفه، student t و آزمون مقایسه های متعدد Tukey تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها:هر سه متغیر نوع سیم، زاوی بین براکت و سیم و نیز پوشش یا عدم پوشش با نانوذرات، اثرات معنی داری در مقایر اصطکاک نشان داد (هر سه: 0/0001> p). در سیمهای 0/025*0/019 ، میزان اصطکاک در حالت رسوب ZnO برابر 0/181/69 و در شرایط بدون رسوب ZnO معادل 0/323/44 نیوتن بوده است (51% کاهش). در سیمهای 0/016، اصطکاک در پوشش با ZnO برابر 0/111/56 و در شرایط بدون رسوب ZnO معادل 0/342/56 نیوتن اندازه گیری گردید (39% کاهش). با افزایش زاوی بین براکت و سیم، مقادیر اصطکاک به صورت مستمر و معنی دار افزایش یافته و میزان نیروی اصطکاک گزارش شده در سیستم براکت 0/018 به صورت معنی داری کمتر از سیستم 0/022 بوده است. نتیجه گیری:با توجه به نتایج مثبت پوشش دهی با نانوذرات اکسید روی در کاهش مقادیر اصطکاک بین سیم و براکتها، میتوان از این روش در کاهش قابل توجه اصطکاک در حرکات دندانی استفاده نموده و کنترل انکوریج مناسبی انجام داد.