اثر تزریق پلاک دو طرفه عصب منتال توسط بوپیواکائین در کنترل درد پس از درمان شکستگی سمفیز مندیبول

Abstract

کنترل درد از اهمیت زیادی برخوردار است و امروزه روش های متعددی جهت کاهش درد پیشنهاد می شود. یکی از روش های رایج کنترل دردهایی که پس از عمل جراحی بروز می کند، استفاده از داروهای بی حسی موضعی با اثر طولانی مدت می باشد. روش کار و مواد: در این مطالعه 50 بیمار با شکستگی سمفیز مندیبل ، در دو گروه 25 نفری مطالعه و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مطالعه پس از جراحی، تزریق بلاک دو طرفه عصب منتال با بوپیواکائین صورت گرفت، اما در گروه کنترل این تزریق صورت نگرفت. بیماران سپس تا 24 ساعت بعد از جراحی در خصوص شدت درد نیاز به داروی ضد درد مخدر مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: گروه مطالعه نسبت به شاهد، به طور معنی دار تعداد دفعات کمتری دارو دریافت کرد. ( 0/003 = P) دو گروه شاهد و مطالعه به طور معنی دار در زمان اولین دریافت داروی ضد درد تفاوت داشتند. در غالب موارد، گروه شاهد طی بازه زمانی 2-0 ساعت و گروه مطالعه طی بازه زمانی 4-2 ساعت اولین دوز را دریافت می کردند ( 0/000 = p). نتیجه گیری: بلاک دو طرفه عصب منتال توسط بوپیواکائین ، نیاز به دریافت داروی ضد درد مخدر پتیدین را پس از درمان شکستگی سمفیز مندیبل کاهش می دهد و در کنترل درد پس از درمان شکستگی سمفیز مندیبل موثر است.