بررسی کاربرد یک مینی پلیت در مقایسه با دو مینی پلیت در درمان شکستگی های زاویه فک پایین

Abstract

فیکساسیون با استفاده از مینی پلیتهای مونوکورتیکال در شکستگیهای زاوی فک پایین، روش درمانی استاندارد این شکستگیها بوده و به نظر میرسد استفاده از مینی پلیتهای دوتائی در این درمانها بتواند ثبات درمانی بیشتری ایجاد نماید، هرچند اثرات بالینی مینی پلیتهای دومی هنوز به صورت قطعی در این بیماران ارزیابی نشده است. هدف از این تحقیق حاضر، بررسی عوارض مرتبط با درمانهای مینی پلیت دوتائی و تکی در بیماران تحت درمان به دلیل شکستگیهای منفرد و مطلوب زاوی فک پایین در بیمارستان امام رضا و چند بیمارستان خصوصی در شهر تبریز در سالهای 1388 و 1389 بوده است. مواد و روشها در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور و آینده نگر، 87 بیمار (73 مرد، 14 زن) واجد معیارهای ورود به تحقیق انتخاب شدند. در گروه 1 (45 نفر)، 1 مینی پلیت 4 سوراخه با قطر 2 میلیمتر از طریق دسترسی داخل دهانی در بوردر فوقانی جاگذاری شده و در گروه 2 (42 نفر)، علاوه بر مینی پلیت قبلی، مینی پلیت دوم در ناحی لترال فوقانی زاوی مندیبل از طریق دسترسی داخل دهانی و ماورای پوستی با trocar ثابت گردید. عوارض بعد از عمل شامل تغییر اکلوژن، جوش خوردگی، اختلال عصبی-حسی، آسیب به دندان، اسکار پوستی، IMF طولانی و عفونت در بیماران دو گروه تا 12 هفته بعد از عمل ارزیابی و نتایج با آزمون chi-square مقایسه گردید. یافته ها: در بیماران استفاده کننده از 1 مینی پلیت‌؛ اختلال عصبی-حسی، IMF طولانی و عفونت در 55/6% (25 نفر)، 48/9% (22 نفر) و 6/7% (3 نفر) افراد دیده شده و در بیماران تحت درمان با 2 مینی پلیت، این عوارض در 47/6% (20 نفر)، 42/9% (18 نفر) و 2/4% (1 نفر) نمونه ها گزارش گردید. علاوه بر این، 66/7% (30 نفر) افراد تحت درمان با مینی پلیتهای تکی و 59/5% بیماران (25 نفر) تحت درمان با مینی پلیتهای دوتائی، حداقل یکی از عوارض فوق را نشان دادند. موردی از تغییر اکلوژن، عدم جوش خوردگی، جوش خوردگی نامناسب، اختلال عصبی- حرکتی، آسیب به دندان و اسکار در هیچ یک از بیماران دو گروه دیده نشد. همچنین، تفاوت معنی داری از نظر تک تک عوارض یا بروز کلی عوارض در بیماران دو گروه دیده نشد. نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق، استفاده از مینی پلیتهای دوتایی یا تکی در درمان شکستگیهای منفرد و مطلوب زاوی فک پایین نتایج نسبتاگ‍ یکسانی از نظر عوارض درمانی داشته است. با توجه به این موضوع و به دلیل افزایش هزینه های درمانی و اکسپوز به فرآیندهای جراحی، به نظر میرسد استفاده از دو مینی پلیت در این درمانها ضرورتی نداشته باشد.