نقش تصویر پانورامیک در تشخیص به موقع تغییرات مهره های گردن

Abstract

پانورامیک یکی از روش های رادیوگرافی خارج دهانی در دندانپزشکی است که اغلب به عنوان یک تصویر ارزیابی اولیه به کار برده می شود. از جمله ساختارهایی که در این نما دیده می شود مهره ها ی گردنی است که دندانپزشکان معمولا به آن توجهی ندارند. از آن جایی که مهره های گردنی مجاور سیستم عصبی هستند اختلالات مربوط به آنها می تواند برخی سندرم های میلوپاتیک و رادیکولوپاتیک را ایجاد نماید. رادیوگرافی های ساده قدم اولیه در تصویربرداری تشخیصی نخاع گردنی باقی مانده اند. از این بین، رادیوگرافی لترال مهم ترین رادیوگرافی نخاع گردنی است. هدف از این مطالعه تعیین نقش تصویر پانورامیک در تشخیص بموقع تغییرات مهره های گردن است. روش کار و مواد: در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، از بین بیمارانی که به یک مطب رادیولوژی تخصصی دهان فک و صورت مراجعه کرده بودند و رادیوگرافی پانورامیک برایشان تجویز شده بود، 40 بیمار که دارای تغییرات مهره های گردنی بودند و از بیماری خود آگاهی نداشتند انتخاب گردید و با رضایت بیماران به متخصص مغز و اعصاب ارجاع داده شدند و معاینات بالینی و رادیوگرافی تکمیلی به عمل آمد. یافته ها: در بین بیماران، 22 نفر زن و 18 نفر مرد حضور داشتند. میانگین سنی افراد 48/95 سال بود. در رادیوگرافی پانورامیک و لترال هیچ کدام از بیماران آنومالی، شکستگی و ضایعه دیده نشد. در بررسی تغییرات دژنراتیو، از نظر نوع تشخیص در مورد استئوفیت و موش مفصلی بین دو تکنیک ( رادیوگرافی لترال با پانورامیک) اختلاف وجود نداشت ولی در مورد کاهش فضای مفصلی بین دو تکنیک اختلاف وجود داشت. در هیچ کدام از رادیوگرافی ها اسکلروز و بهم خوردگی امتداد مهره ها دیده نشد. تغییر دنسیتی فقط در 4 رادیوگرافی لترال گزارش شد و در پانورامیک مشاهده نگردید. نتیجه گیری: تصویر پانورامیک می تواند نقش مهمی در تشخیص به موقع تغییرات مهره های گردنی داشته باشد و این امر بر لزوم توجه دندانپزشکان و متخصصین دندانپزشکی به تغییرات مهره های گردن تاکید دارد.