بررسی میزان سرمی شاخص های استرس اکسیداتیو در بیماران لیکن پلان دهانی

Abstract

لیکن پلان یک بیماری مزمن التهابی است که پوست و مخاط را مبتلا می کند. اتیولوژی آن شناخته نشده است. از جمله مواردی که در طی سالهای اخیر به نقش آنها در اتیولوژی بیماریهای التهابی و اتوایمیون توجه شده ،حضور رادیکالهای آزاد است. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو با ارزیابی شاخص(Malondialdehyde) MDA و(Nitric oxide) NO در یک نمونه از جامعه ایرانی است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقایسه ای برای20 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و20 نفر از افراد سالم، میزان سرمیMDA و NO تعیین شد. داده های به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS.16 و روشهای آماریTwo sample t-test Independent وMann-Whitney U مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : میانگین متغیرسطح سرمی NO در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی ng/ml17/1 3/4و در افراد سالم ng/ml 14/5 2/7 بود که از لحاظ آماری تفاوت معنییداری نشان داد ( 0/009 = p-value). میانگین متغیرسطح سرمی MDA در بیماران لیکن پلان دهانی g/mlإ 2/9 2 و در افراد سالم g/mlإ 1/3 2/4 بود. به طور کلی میتوان گفت در نمونه مورد مطالعه میانگین شاخص MDA در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی بیشتر از افراد سالم بود، ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نشان نداد (0/6 = p-value). نتیجه گیری: میانگین متغیرسطح سرمی NO در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی بیشتر از افراد سالم بود که ممکن است این احتمال را مطرح کند که نقشNO در روند فعال سازی لنفوسیتها و سیستم ایمنی سلولی تا حد زیادی با روند پاتوژنر در لیکن پلان همراه است. در حالیکه سطح سرمی MDA در مبتلایان لیکن پلان دهانی تفاوت معنی داری با افراد سالم نداشت، لذا نقشMDA در روندآسیب سلولی و پاتوژنر لیکن پلان به اثبات نرسید.