ارزیابی استفاده از تکنیک لیزر فلوئورسنس با رنگ آمیزی متیلن بلو در تشخیص ترک های مینایی و عاجی تاج دندان

Abstract

ترک های دندانی شامل ترک های مینا و عاج از جمله موارد پیچیده درمانی دندانپزشکی ترمیمی می باشد. محدودیت های موجود در تشخیص این ترک ها در شرایط کلینیکی، مطالعه در جهت یافتن روش ها و ابزار نوین در این زمینه را ضرورت می بخشد. دراین مطالعه امکان استفاده از تکنیک لیزر فلوئورسنس در تشخیص ترک های مینایی و عاجی بررسی گشته است. روش کار و مواد: در دندان های مولر کشیده شده بعد از ایجاد حفرات MOD ، با استفاده از دستگاه اینسترون ترک های مینایی و عاجی ایجاد گردیده و ترک های موجود با استفاده از استریومیکروسکوپ بررسی و انتخاب گردیدند، بعد از رنگ آمیزی با محلول متیلن بلو عدد دیاگنودنت ترک های انتخاب شده سنجیده شده و اعداد حاصل با عرض میانگین ترک که توسط استریومیکروسکوپ مشخص شده بود از لحاظ آماری مقایسه گردید. یافته ها: میانگین عدد دیاگنودنت در ترک های مینایی رنگ آمیزی شده با متیلن بلو 18/42 و در سطح سالم مینایی میانگین عدد دیاگنودنت 1/5 می باشد . ( اختلاف معنی دار p<0.01 (میانگین عدد دیاگنودنت در ترک های عاجی رنگ آمیزی شده با متیلن در ترک های عاجی رنگ آمیزی شده با متیلن بلو 37 و در سطح عاج سالم 1/5 می باشد . (اختلاف معنی دار p<0.01) آزمون همبستگی پیرسون رابطه معنی داری بین عدد دیاگنودنت و عرض ترک ها در سطح مینا و عاج نشان می دهد. نتیجه گیری: عدد دیاگنودنت در محل ترک های مینایی و عاجی با توجه به ارتباط با عرض این ترک ها امکان استفاده از دیاگنودنت را در تشخیص ترک های مینایی و عاجی امکانپذیر می سازد.