dc.contributor.author | سیقاری دلجوان، علیرضا | |
dc.date.accessioned | 2018-07-16T04:58:41Z | |
dc.date.available | 2018-07-16T04:58:41Z | |
dc.date.issued | 1391 | |
dc.identifier.uri | http://192.168.127.9:8080/xmlui/handle/123456789/28489 | |
dc.description.abstract | لیکن پلان یک بیماری مزمن می باشد که پوست و مخاط دهان را درگیر می کند. با اینکه علت دقیق لیکن پلان هنوز ناشناخته است اما استعداد و فاکتورهای ایمونولوژیک رااز عوامل اتیولوژیک اصلی دخیل در این بیماری می دانند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط IL-17A با لیکن پلان دهانی می باشد. مواد و روش ها: ژنوتیپ 22 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و 40 نفر فرد سالم به عنوان گروه شاهد توسط polymerase chain reaction مشخص و از طریق روش DNA direct sequence پلی مرفیسم ژن IL-17A تعیین شدند. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ (1776G>GA) R29Q، c.672 (3566G>GA)، (31292T>TA) Y85N در ژن IL-17A در گروه لیکن پلان دهانی به ترتیب برابر %9 ، %13.6 و %6.8 و در گروه شاهد برابر %5، %40 و %5 بود. نتیجه گیری: علی رغم اینکه نسبت پلی مور فیسم های مشخص شده بین افراد متفاوت نبود اما شیوع افزایش یافته ی پلی مرفیسم هموزیگوت 3566G>GA c.672 در افراد مبتلا به لیکن پلان دهانی مشاهده شد(%4/5). آنالیزهای طبقه بندی شده بعدی براساس جنسیت نشان داد تفاوت معناداری در ژنوتیپ و فراوانی آلل ها بین افراد مذکر مبتلا به لیکن پلان دهانی و گروه شاهد وجود نداشت. در نتیجه، نتایج حاصله بیانگر عدم وجود تفاوت معنادار در توزیع SNP(Single-nucleotide polymorphism) های ژنوتیپ IL-17A بین دو گروه می باشد. لذا مطالعات بیشتر با حجم نمونه ی وسیعتر و واریانت های ژنتیکی دیگر برای درک بهتر پاتوبیولوژی لیکن پلان دهانی باید صورت گیرد. | |
dc.language.iso | فارسی | |
dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی | |
dc.title | ارتباط بالینی و ژنتیکی میان پلی مورفیسم های ژن اینترلوکین A17 و ریسک ابتلا به لیکن پلان دهانی در جمعیت آذری | |
dc.type | پایان نامه | |
dc.contributor.supervisor | پورعلی بابا, فیروز | |
dc.contributor.supervisor | سخی نیا, ابراهیم | |
dc.identifier.docno | 602006 | |
dc.identifier.callno | 1342 | |
dc.description.discipline | دندانپزشکی | |
dc.description.degree | دکترا | |