مقایسه سیل کرونالی ضخامت های متفاوت از پلاگ MTA و طول های متفاوت از گوتای باقی مانده پس از آماده سازی فضای پست

Abstract

حداقل طول ماده ی پرکننده انتهای ریشه و بیرون اوردن گوتاپرکا در هنگام تهیه ی فضای پست یکی از دشواری های قرار دادن پست در دندانهایی با ریشه کوتاه است.هدف از این پژوهش، بررسی مقایسه ای ریزنشت کرونالی پلاگ MTA و گوتاپرکا در ریشه های کوتاه اماده شده برای پست به روش نفوذ باکتریایی بود. مواد و روش کار :در این مطالعه تجربی- ازمایشگاهی 40 دندان قدامی انتخاب و با استفاده از دیسک نمونه هایی به طول13 میلیمتر از اپکس دندان تهیه شد.دندانها به گونه ی تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند.تمامی دندانها پاکسازی و شکل دهی گردیدند.دو گروه(A,B) با روش تکنیک جانبی وبا استفاده از گوتاپرکا و سیلر AH Plus پر شدند و سپس فضای پست اماده گردید به گونه ای که تنها ماده پرکردگی یطول 4 میلیمتر در گروهA و5 میلی متر در گروه B در بخش اپیکالی کانالها باقی ماند.در سه گروه دیگر ((C,D,E ، پلاگ MTA به ضخامت1،2،3 میلی متر از طریق دسترسی تاجی در ناحیه اپیکال قرار گرفت.پس از کامل شدن زمان سفت شدن مواد پر کننده ی کانال، دندانها به یک سیستم ارزیابی ریزنشت باکتریال متصل شدند.سپس هر 72 ساعت از قسمت تاجی به کانال ها انتروکوک فکالیس افزوده شد. دوره مطالعه 120 روز بود و نمونه ها به صورت روزانه بررسی شدند.برای براورد میانگین زمان ریزنشت از روش Kaplen-Meier وجهت مقایسه توابع ریزنشت از ازمون Log-Rank استفاده گردید. یافته ها: در تمامی گروهها بعد از اتمام طول مدت انجام ازمایش ریزنشت مشاهده شد. بین گروههای 1،2،3 میلی متریMTA از لحاظ طول مدت ریزنشت تفاوت معنی داری دیده نشد(P>0.05). این وضعیت در بین گروههای4،5 میلیمتری گوتاپرکا نیز مشاهده شد(P>0.05)اما تفاوت بین گروههای MTA با گروههای گوتاپرکااز نظر اماری معنی دار بود(P<0.05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، ضخامت های 1،2،3میلی متری از MTA مهر و موم بهتری نسبت به طولهای 4،5 میلی متری گوتاپرکا ایجاد می نمایند و همچنین ضخامت های 1،2،3 میلی متری MTA از لحاظ مدت زمان عدم ریزنشت تفاوتی باهم ندارند