مقایسه کیفیت پرکردگی کانال ریشه با استفاده از مخروط های گوتاپرکای استاندارد و تقارب دار با تکنیک تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی

Abstract

هدف نهایی درمان ریشه ایجاد یک پرکردگی سه بعدی و سیل غیرقابل نفوذ در سرتاسر طول کانال ریشه می باشد. گوتاپرکا به عنوان محبوب ترین ماده پرکردگی در تقارب های متفاوت وجود دارد. هدف از این مطالعه in vitro مقایسه کیفیت پرکردگی در دندان های تک کاناله درمان ریشه شده با استفاده از مخروط های گوتاپرکای استاندارد و تقارب دار با روش پرتونگاری کامپیوتری بااشعه مخروطی(CBCT) می باشد. مواد و روش ها:96 دندان تک کاناله کشیده شده انسانی مورد مطالعه به طور تصادفی به 4 گروه آزمایشی 24 تایی تقسیم شدند؛ تاج دندان ها قطع شد و کانال ریشه تمامی نمونه ها با سیستم روتاری ProTaper (Maillefer, Dentsply, Switzarland)طبق دستور کارخانه اماده سازی گردید ، در گروه اول نمونه ها با مخروط اصلی گوتاپرکا شماره 30 استاندارد و مخروط های فرعی شماره 20 استاندارد با تکنیک تراکم جانبی سرد پر شدند . در گروه دوم از کن اصلی شماره 30 با تقارب 4% و کن های فرعی شماره 20 استاندارد ، در گروه سوم از کن اصلی شماره 30 استاندارد و کن های فرعی MF (Medium Fine) و در گروه چهارم از کن اصلی شماره 30 با تقارب 4% و کن های فرعی MFاستفاده گردید ، سپس نمونه ها به مدت 3 روز در انکوباتور در دمای 37 درجه سانتیگراد و رطوبت 100% برای ست شدن سیلر قرار گرفتند ، سپس نمونه ها درمدل های گچی مانت شده و تصاویر CBCT (NewTam VGi, Verona QR, Italy) تهیه گردید ، نهایتا هر نمونه از نظر تطابق گوتاپرکا با دیواره کانال از نظر وجود و اندازه مساحت حباب (Void) در سه مقطع 3/1 کرونال ، میانی و اپیکال برحسب میلیمتر مربع مورد بررسی قرار گرفت . آنالیز آماری داده ها توسط نرم افزار SPSS20 و آزمون های آنالیز واریانس دو عامله انجام گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: از آزمونTwo-way ANOVA جهت بررسی وجود تفاوت آماری بین میزان میانگین مساحت فضای خالی (Void) گروه های مورد مطالعه استفاده شد ، نتایج این بررسی نشان داد بین گروه های آزمایشی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد (p<0.05). جهت بررسی دقیق تر این که بین کدام گروه ها تفاوت معنی دار می باشد از تست تعقیبی Scheffe استفاده گردید ، نتایج این آزمون نشان داد بین زوج گروه 1 (مخروط های گوتاپرکای اصلی و فرعی استاندارد) و 4 (مخروط گوتاپرکای اصلی و فرعی تقارب دار) تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد و میانگین میزان فضای خالی (Void) در گروه اول بیشتر از گروه چهارم است. بین سایر زوج گروه های تحت بررسی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (p>0.05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه با استفاده از تکنیک تراکم جانبی سرد گوتاپرکاهای تقارب دار در ایجاد سیل کرونواپیکولترالی برابر و در برخی موارد موثرتر از انواع استاندارد می باشند ، در نتیجه استفاده از گوتاهای تقارب دار با توجه به سیل کافی و کاهش زمان درمان پیشنهاد می شوند