بررسی اثر پیشگیری کننده ملاتونین بر تبدیل ضایعات پیش بدخیم به کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی

Abstract

با توجه به اینکه ارتباط مستقیمی بین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان دهان با مرحله (stage)آن در هنگام تشخیص دارد، اقدامات پیشگیرانه زود هنگام که باعث توقف پیشرفت و یا پسرفت ضایعات بدخیم می گردد از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعات مختلف تاثیر ملاتونین در جلوگیری از پیشرفت سرطان پوست، فیبروسارکوما، سرطان اندومتر و پیشگیری از هپاتوکارسینوژنزیس را نشان داده اند.هدف از این مطالعه، تاثیر ملاتونین در پیشگیری از پیشرفت ضایعات پیش سرطانی القا شده، به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در یک مدل حیوانی(موش) بود. روش کار و اجرا: در این مطالعه حیوانی، موشها به سه گروه 8 تایی تقسیم شدند.جهت القا ضایعات پیش بدخیم تمامی موشها mg/ml 50، 4- نیترو کینولون-1- اکساید (4NQO;Cat# N8141, Sigma, St. Louis, MO) به صورت محلول در آب آشامیدنی برای مدت 14 هفته دریافت کردند. سپس تمام موش ها به صورت تصادفی به سه گروه 1 و2 و 3( گروه کنترل) تقسیم شدند. به گروه یک mg/L2 و به گروه دو mg/L 20ملاتونین در آب آشامیدنی و به گروه سوم به عنوان شاهد آب آشامیدنی فاقد دارو تجویز شد. در هفته 22، تمام موشها،کشته شده، کل زبان خارج شد و از تمام ضایعات قابل مشاهده تصویر فتوگرافیک تهیه گردید. تمام نمونه ها جهت ارزیابی هر گونه دیسپلازی مورد بررسی قرار گرفتند. برای آنالیز آماری داده های بدست آمده از مطالعه از روشهای آماری توصیفی (میانگین ،انحراف معیار یا میانه فراوانی-درصد)، آزمون کروسکال والیس در مقایسه میانگین های بین گروه های مورد مطالعه و در موارد نتایج معنی دار از آزمون کای دو استفاده شد. تمامی محاسبات با استفاده از توالی آماری SPSS 15 انجام گرفت و مقدارP کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: این مطالعه نشان داد که ملاتونین می تواند با کاهش اندازه ضایعات پیش بدخیم (قطر ضایعات) باعث پس رفت این ضایعات شود. بعلاوه مشاهده شد که ت‌أثیر ملاتونین بر کاهش اندازه ضایعات در دوز پایین(mg/l2) بطور چشمگیری م‌ثرتر بود. اگرچه درجه دیسپلازی و تعداد ضایعات در گروه های تحت درمان با ملاتونین کاهش یافته بود، ولی این تغییر از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ملاتونین بصورت وابسته به دوز باعث کاهش قطر ضایعات پیش بدخیم می شود.