مقایسه میزان استرس شغلی در بین متخصصین رشته های مختلف دندانپزشکی در شهر تبریز در سال 1393

Abstract

استرس واکنشی جهت سازش با عامل یا شرایطی است که بر فرد فشار روانی یا فیزیکی وارد می کند. از میان مشاغل مختلف ،دندانپزشکی معمولا به عنوان حرفه پر استرس معرفی شده است. استرس در دندانپزشکی اغلب به دلیل ماهیت کار بالینی ، محیط کاری و نوع شخصیت افرادی که این حرفه را انتخاب کرده اند و به دلیل تمرکز روی فضای کار کوچک حفره دهان پدید می آید. در مطالعات مختلفی به استرس شغلی در میان دندانپزشکان پرداخته شده است و نشان داده شده است که عوامل مختلفی می تواند باعث بروز استرس شود. اما تا به حال میزان استرس در رشته های تخصصی دندانپزشکی و در بین متخصصان ایرانی بررسی نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان استرس در بین متخصصان دندانپزشکی انجام خواهد شد. مواد و روش ها: برای اینکار تمام متخصصان حاضر در شهر تبریز در سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته اند و براساس پرسشنامه استاندارد HSE میزان استرس آن ها بررسی شده است. میزان استرس در هر تخصص دندانپزشکی به صورت توصیفی (میانگین، انحراف معیار) بررسی شد. برای آنالیز آماری داده ها از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 20 استفاده شده است. برای مقایسه میانگین بین گروه های مختلف از آزمون kruskel- wallis بهره بردیم. سطح معنی داریP برای مقایسه بین میانگین ها کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته می شود. در صورت معنی دار بودن از آزمون تعقیبی مناسب یا آزمون U Mann Whitneyاستفاده شده است. یافته ها: بر اساس یافته های این پژوهش بیشترین استرس شغلی در بین متخصصین رشته های مختلف دندانپزشکی در متخصصین رشته رادیولوژی دهان و فک مشاهده شد. و سپس در 4 رشته بیماریهای دهان و تشخیص، اندودنتیکس، جراحی دهان و فک و صورت و دندانپزشکی کودکان مشاهده شد. کمترین میزان استرس شغلی نیز مربوط به متخصصین ارتودنتیکس بود.