تاثیر پیش درمانی تک دوز خوراکی آمانتادین برای کنترل درد حاد و مزمن بعد از عمل جراحی شکستگی فک تحتانی

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثر کاربرد آمانتادین خوراکی بر روی کنترل درد حاد و مزمن و میزان ضد درد مصرفی در بیماران پس از جراحی ریداکشن باز و فیکساسیون شکستگی مندیبل می باشد .مواد و روش کار: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی و دوسوکور است که بر روی 60 بیمار ( 50مرد ، 10 زن ) با میانگین سنی 7/31 ، متعلق به II یا ASAI که تحت ریداکشن باز و فیکساسیون شکستگی مندیبل قرار گرفته بودند، بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند : گروه I (30n= ) گروه آمانتادین بوده که یک ساعت قبل از جراحی به آن ها یک عدد کپسول mg100 آمانتادین داده شد و گروه II (30n= ) گروه کنترل بوده که همزمان پلاسبو دریافت کردند. میزان درد بیماران با استفاده از مقیاس آنالوگ تصویری (Visual Analogue Scal = VAS ) در فواصل 24،12،6،4،2،0 ساعت و در ماه های 6،5،4،3،2،1 بعد از عمل سنجیده شد . میزان ضد درد مصرفی تا 24 ساعت و سپس تا 6 ماه بعد از جراحی برای هر بیمار ثبت گردید . داده های بدست آمده از مطالعه مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و در این مطالعه مقدار P < 0/05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید .نتایج:هیچ تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه در اسکوردرد ( P=0/39 ) و ضد درد مصرفی ( P=0/78 ) مشاهده نشد .نتیجه گیری:بر اساس نتایج این مطالعه ، تک دوز خوراکی آمانتادین قبل از جراحی ، باعث کاهش درد حاد و مزمن بعد از جراحی و کاهش ضد درد مصرفی در دوره بعد از جراحی نخواهد شد .