تاثیر وارنیش حاوی رزین خود سخت شونده بر نرمی دو نوع ماده بهسازی بافت

Abstract

یکی از عوامل محدود کننده استفاده از تیشوکاندیشنرها (TC) در محیط دهان سخت شدن تدریجی این مواد در بازه زمانی کوتاه می باشد. ادعا شده است که با نوع خاصی از وارنیش می توان روند سخت شدن را بسیار کند نمود. هدف از این مطالعه بررسی Softness تیشوکاندیشنر با و بدون پوشش دهنده می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تیشوکاندیشنر GC و آکروسافت مورد مطالعه قرار گرفت.از هر نوع TC 28 دیسک (n=14) به ابعادmm 3×20 تهیه شد.نصف نمونه های هر نوع آغشته به وارنیش حاصل از ترکیب رزین آکریلی خود سخت شونده ومحلول 1و1و1تری کلرواتان شد.تمام نمونه ها در محلول بزاق مصنوعی قرار گرفته و سختی (بوسیله تست سختی سنجی shore A) تمام نمونه ها در 5 بازه زمانی 1و3و7و14و28 روز اندازه گیری شد.. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از آزمون های آماری فریدمن، ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: اختلاف میانگین سختی بوسیله آزمون فریدمن تفاوت معنی داری در سختی نمونه ها را نشان داد.بطوریکه میانگین سختی در:GC با وارنیش در روزهای اول،سوم ،هفتم،چهاردهم و بیست وهشتم به ترتیب: 8-13-07/38-02/45-09/48 ، GC بدون وارنیش به ترتیب 7-15-27-33-43 ،آکروسافت باوارنیش به ترتیب:12-23-36-54-58 وآکروسافت بدون وارنیش به ترتیب: 10-25-39-51-55 می باشد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که softness تمامی نمونه ها به تدریج افزایش می یابد.وارنیش دست ساز معرفی شده توسط زارب فقط دربازه کوتاه مدت باعث نرم ماندن تیشوکاندیشنرمی شود.