تهیه دیسپرسیونهای جامد فوروسماید باحامل های کراس پویدون و سلولز میکروکریستالی و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی آنها

Abstract

فوروسمايد يك داروي مدر مي باشد كه در اختلالات قلبي عروقي و ريوي مصرف مي شود. اين دارو در آب عملاً نامحلول مي باشد. به منظور افزایش سرعت انحلال دارو، از روش همسایش برای تهیه پراکندگی جامد فوروسمايد توسط حامل های کراس پویدون و سلولز میکروکریستالی (آویسل) در نسبت های مختلف دارو به حامل استفاده شد. سرعت انحلال پراکندگی های جامد فوروسمايد در دو pH فیزیولوژیک 2/1 و 8/5 در دستگاه تست انحلال شماره II USP اندازه گیری شد. سرعت انحلال فرمولاسیون ها به pH محیط، ماهیت و نسبت حامل به دارو در پراکندگی های جامد و مخلوط های فیزیکی تهیه شده، وابسته بود. سرعت انحلال دارو در pH های بالاتر بیشتر بود. بیشترین سرعت انحلال در پراکندگی های جامد با نسبت 1 به2 دارو به حامل مشاهده شد. نتایج نشان داد که سرعت انحلال در پراکندگی های جامد به میزان چشمگیری افزایش یافت. نتایج حاصل از PXRD بیانگر کاهش درجه کریستالی دارو در پراکندگی های جامد بود. همچنین توزیع اندازه ذره ای فوروسمايد خالص و ساییده شده، کاهش بارز اندازه ذرات دارو را در اثر همسایش نشان می داد. اسپکتروسکوپی FT-IR نیز هیچگونه تداخلی بین دارو و حامل ها نشان نداد. علاوه بر عوامل فوق، افزایش تر شوندگی و آبدوستی ذرات دارو و ممانعت از تجمع آنها در حضور حامل ها، می توانند از دیگر علل افزایش سرعت انحلال دارو از پراکندگی های جامد باشند. مطالعات آناليز كينتيكي نيز مشخص كرد كه از بین 10مدل خطی، مدل ويبل و از بین 7 مدل غیرخطی مدل گمپرتز بيشتر از سايرين در مورد رهش اين دارو صدق ميكند. واژه¬هاي كليدي: پراكندگي جامد، فوروسمايد