مطالعه نفوذپذیری روده ای سیکلوسپورین به روش in situ درمدل موش صحرایی و ارتباط آن باPgp

Abstract

هدف از این مطالعه ،اندازهگیری نفوذپذیری روده ای سیکلوسپورین A با استفاده از تکنیک SPIP که با استفاده از غلظتهای متفاوت دارو در رت صورت گرفته است.همچنین ارتباط بین نفوذپذیری روده ای سیکلوسپورین با Pgp که محدودکننده فراهمی زیستی آن است بررسی شده است.بدین منظور از اریترومایسین به عنوان مهارکننده P_gp efflux استفاده گردیده است.محلول دارویی شامل سیکلوسپورین A وفنل رد در حضور وعدم حضور اریترومایسین به عنوان مهار کننده Pgp تهیه شده و این محلول از قسمتی از ژژنوم کانوله شده رت عبور داده شده است .نمونه های خروجی هر 10 دقیقه در میکروتیوبها جمع آوری شده که این کار حدودا به مدت 90 دقیقه به طول انجامیده است.نمونه ها با متد RP_HPLC آنالیز شدهاند و ضریب نفوذپذیری موثر سیکلوسپورین در غلظتهای5 ،10،15و 20 میکرومولار به دست آمده است که به ترتیب به قرار زیر است : () و ضرایب بدست آمده در حضور اریترومایسین به ترتیب به قرار زیر است. () نتایج آماری نشان داده که نفوذپذیری رودهای سیکلوسپورین A در هر چهار غلظت در حضور اریترومایسین افزایش قابل توجهی یافته است (005.(Pاگرچه اختلاف قابل توجهی در Peff های حاصل شده از چهار غلظت به کار رفته از سیکلوسپورین A مشاهده نشده که نشان دهنده عدم وابستگی نفوذپذیری سیکلوسپورین A به غلظت است.بنابر این نتیجه گیری میشود که حد اقل بخشی از تداخلات بالینی مشاهده شده مابین اریترومایسن و سیکلوسپورین A بستگی به واکنشهای این دو در سطح جذب دارد.