بررسی نقش تورین به عنوان بیومارکر روند بهبودی حین ترک اعتیاد از مواد مخدر افیونی

Abstract

تورین یک اسید آمینه سولفور دار و از فراوان ترین اسیدآمینه های بدن می باشد. افزایش تورین اعلب در پی حالات مختلف استرس گزارش شده است.یک مطالعه قبلی افزایش معنی دارسطح سرمی تورین را در معتادین به هروئین نشان داده است و براین اساس چندین فرض گردید که تورین می تواند به عنوان یک بیومارکر روند بهبودی حین ترک اعتیاد پیشنهاد شود.برای این منظور از سی نغر از معتاد بستری در بیمارستان رازی که در حال ترک مصرف بودند نمونه های خونی در هر بار 5 میلی لیتر تهیه شد.این افراد 5 روز در بیمارستان بستری بودند وبرای بررسی روند تغییرات غلظت تورین در طی این 5 روز نمونه های اول، سوم و پنجم گرفته شدند و در لوله های هپارینه جمعآوری شدند.سطح تورین پلاسمای انها با دستگاه HPLC با دتکتور فلوروسانت طبق روشی که قبلا آماده شدهاست،آنالیز شده و غلظت های بدست آمده بااستفادهازروش های آماری (Student ttest & ANOVA) آنالیز شدند. غلظت تورین بر خلاف مطالعات قبلی در افراد معتاد نسبت به گروه کنترل ( افراد سالم) به طور معنی داری (P0.0001) پایین تر بود که سوء تغذیه در معتادین می تواند علت این امرباشد،ولی کاهش تورین در طی دوره درمان نامحسوس بوده و از لحاظ آماری معنی دار نبود.(P0.05) نتایج حاصل از این مطالعه مشخص می کند که علیرغم پیش فرض اولیه تورین نمی تواند بعنوان یک بیومارکر در روند بهبودی حین ترک اعتیاد از مواد مخدرافیونی محسوب شود.