تعیین اثر ضددردی دیسپرسیون های جامد ناپروکسن درحامل کراس پویدون و پودرسنجد

Abstract

ناپروکسن یک داروی ضد التهاب تقریبا نامحلول در آب است.یکی از روشهایی که می تواند باعث افزایش سرعت انحلال و جذب گوارشی داروهای کم محلول در آب شود تهیه پراکندگی جامد است در تحقیق حاضر ،سیستم جامدی با نسبت دارو حامل(1:1) با استفاده از حامل های پودر سنجد وکراس پویدون و بکارگرفتن روش همسایش تهیه شدو اثرات ضد دردیآن بااستفادهاز مدل تست فرمالین بر روی موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مخلوط های فیزیکی داروحامل بانسبت مذکوروپودرخالص دارو به منظوربررسی اثرروش تهیه گردید.تحقیق در 8گروه موش صحرایی نردرمحدوده وزنی20+ 200گرمانجام شد.فرمولاسیون هایتهیه شدهبصورت خوراکی دردوزهای معادلmgkg20داروبهحیوان داده شدندو1ساعت بعدفرمالین 25 (حجمیحجمی)بصورت زیر جلدی به کف پای موش تزریق و رفتارهای آن درفاصلههای زمانی5 min0و min2060ثبت شده ودادههابا استفاده از روش آماری Parametric ordinary ANOVA و Unpaired ttest تجزیه وتحلیل شدند.(p005)در تجویز حامل با دز mgkg20هیچگونه اثر ضد دردی مشاهده نگردیدو در بررسی سیستم پراکندگی جامد دارو حامل اثرات ضد دردی بیشتری نسبت به پودر خالص دارو مشاهده شد. در حالیکه مخلوط های فیزیکی داروحامل اثرات ضد دردیاش مشابه به پودر خالص ناپروکسن بود در مقایسه اثرات ضد دردی سیستم های پراکندگی جامد دارو حامل باهم،پراکندگی جامد ناپروکسن کراس پویدون به مراتب اثرات ضد دردی اش بیشتر از ناپروکسن سنجد بود.