بررسی تاثیر انواع تجارتی سلولز میکروکریستالین بر ریزش پذیری،پرس پذیری وسختی سیستم های مایع به جامد پیروکسیکام ومقایسه رهش داروازآنها

Abstract

پیروکسیکام یکی ازمشتقات اکسیکام است که به قدرت مناسب ضد التهابی استفاده وسیعی در درمان بیماریهای مفصلی ودردهای عضلانی اسکلتی دارد.پیروکسیکام دارویی است با انحلال ضعیف ونفوذپذیزی بالا در غشای زیستی که جذب خوراکی متاثر از انحلال ضعیف آن در محیط گوارشی،محدود می شود.تکنیک مایع به جامد یک روش جدیدو قابل اعتماد برای افزایش محلولیت داروهای کم محلول می باشد.ازمحدودیت هایاین تکنیک جریان پذیری و پرس پذیری کم سیستمهای مایعبهجامد میباشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر گریدهای مختلف آویسل برریزش پذیری وپرس پذیری وانحلال سیستمهای مایعبهجامد میباشد.به همین منظور فرمولاسیون های مختلفی تهیه شدکهدرآن گریدهای مختلف آویسل به عنوان حامل واز پروپیلن گلیگول،سلیکا وسدیم استارچ گلیکولات به ترتیب به عنوان حلال غیر فرار،ماده پوشاننده ومتلاشی کننده استفاده شد.جریان پذیری،فرسایش،سختی وسرعت انحلال فرمولاسیون های تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت.همچنین تاثیر گذشت زمان بر خواص مورد اشاره بررسی شد.نتایج نشان دادکه فرمولاسیون های حاوی آویسل PH101 ریزش پذیری بهتری در مقایسه با فرمولاسیون های حاوی آویسل PH102 وPH200 دارد.فرسایس وسختی در فرمولاسیون های حاوی آویسل PH101 وPH200 قابل قبول بودندولی فرمولاسیونهای تهیه شده از آویسل PH102 دارای سختی کمتر و فرسایس غیر قابل قبول بود.همچنین فرمولاسیون های حاوی آویسل PH101 وPH102 رهش داروی بیشتری نسبت به فرمولاسیون های حاوی آویسل PH200 نشان دادندکه تفاوت آنها معنی داربود.گذشت زمان تاثیر بر روی سختی فرمولاسیونهای تهیه شده از آویسل PH101 نداشت ولیاین فاکتوردرفرمولاسیون های دیگر تحت تاثیرگذشت زمان قرارگرفت.ضمناافزایش فرسایش دراثرگذشت زمان مشاهده شد.همچنین پروفایل انحلال درمحیط SIF)برعکسآنچهدرمحیط SGF مشاهدهشد)تحت تاثیر گذشت زمان قرارنگرفت.بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آویسل PH101 حامل مناسبی برای تهیه سیستمهای مایع به جامد می باشدچراکه دارای ریزش پذیری،فرسایش،سختی وانحلال قابل قبول می باشد.