ارزیابی غلظت پراکسید های لیپیدی سرم به عنوان عامل خطر بیماریهای عروق کرونری در بیماران مبتلا به سل ریوی

Abstract

سوء تغذیه جذب ، التهاب و افزایش رادیکال های آزاد بواسطه فعالیت ماکروفاژها از علل اصلی افزایش استرس اکسیداتیو بشمار می آید . هدف مطالعه حاضر ارزیابی وضعیت اکسیداتیو و آنتی اکسیدان در بیماران مبتلا به سل ریوی درمان نشده و مقایسه آن با گروه کنترل بود. روش کار: 45بیمار مرد (متوسط سنی 104 +و 39 سال)مبتلا به سل ریویارجاع شدهبهمرکزتحقیقات سل ریوی تبریزو 45مرد بهظاهرسالم(متوسط سنی91+و 35 سال)بدون هیچ گونه سابقه ابتلاء به سل و سایر بیماریهای زمینه ای که از نظر سن با گروه بیماران مشابه بوده اند به عنوان گروه کنترل جمعیت مورد مطالعه را شامل بودند. سطح آنتی اکسیدانت تام(TA) و غلظت مالون دی آلدئید(MDA) سرمی به عنوان شاخص پراکسیداسیون پلاسمایی به همراه پروفیل لیپیدی در مطالعه حاضر به روش اسپکتروفتومتریک مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج حاکی از افزایش معنی دار غلظت پلاسمایی MDA)003(P و کاهش TA) 0002(P در تمام موارد). همچنین همبستگی معکوس و معنی داری بینTA و MDA پلاسمایی( 0106 r2در گروه بیماران مشاهده گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بیماران مبتلا بهسل ریوی به علت کاهش آنتیاکسیدانت تام سرمی و افزایش میزانMDA پلاسمایی استرس اکسیداتیو بیشتربوده که می تواند با افزایش احتمال آسیب عروقی و سایر بیماریهای مرتبط با افزایش فعالیت رادیکال های آزاد همراه باشد . نتایج مطالعه حاضر به استفاده از روشهای تغذیه ای مناسب و آنتی اکسیدانت تراپی با اهداف کاهش فعالیت رادیکال های آزاد به همراه روش های معمول درمان این بیماری تاکید دارد.