بررسی اثرات سدیم سلنیت در مهار استرس اکسیداتیو حاصل از فریک نیتریلوتری استات در کلیه موشهای سوری

Abstract

بروز استرس اکسیداتیو در ارگانهای مختلف بدن انسان باعث انواع تحقیقات بیشمار در علم پزشکی گردیده است.تزریق داخل صفاقی فریک نیتریلوتری استات به حیوانات آزمایشگاهی باعث بروز استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی می شود.در صورتی که مطالعات اخیر بیانگر آن است که سلنوم باعث مهار استرس اکسیداتیو می گردد.در این مطالعه برای اولین بارمانتیجه گرفتیم که سلنیوم اثرات مضر فریک نیتریلو تری استات را دز کلیه موشها مهار می کند.در مطالعه فعلی 66 موش سوری ،جنس ماده مورد استفاده قرار گرفت.و بعد از عادت دادن به محیط به 11 گروه تقسیم شد.گروه اول نرمال سالین دریافت کردند و به عنوان گروه کنترل بودند بعد دوزهای مختلف سدیم سلنیت mgkg05،1، 15 به صورت داخل صفاقی قبل و بعد از فریک نیتریلوتری استات mg fekg 9 بکار گرفته شد.همچنین گروههای از حیوانات دوزهای سدیم سلنیت mgkg1 ،15، 05و یا تک دوز فریک نیتریلوتری استات mg fekg 9 را به تنهایی نیز دریافت کردند. سدیم سلنیت روزانه به مدت 21 روز تزریق شد.بعد از پروتکل درمانی کاملا انجام گرفت تمامی حیوانات با قطع نخاع کشته شدند و کلیه آنان از بدن خارج و جهت انجام آزمایش بیوشیمیایی مثل تعیین میزان پروتیین و پر اکسیداسیون لیپیدی در بافت کلیه ها مورد آزمایش قرار گرفت نتایج به دست آمده بیانگرآن است که سلنیوم در دوزهای mgkg 05 توانایی مهار پراکسیداسیون لیپیدی را بنا به واسطه فریک نیتریلوتری استات را دارد.به عبارت دیگر دوزهای mgkg15 ، 1از سلنیوم اثرات مهاری بر روی پر اکسیداسیون لیپیدی را نداشته است همچنین داده های بدست آمده از این مطالعه بیانگر آن است که بکارگیری سلنیوم قبل از فریک نیتریلوتری استات بیشتر موثر است در مقایسه استفادهاز سلنیوم بعد از به کار گیری فریک نیتریلوتری که اثرات محسوسی را نشان نمیدهد.یافته های ما بیانگز این است که شرکت سلنیوم در کاهش پر اکسیداسیون لیپیدی شاید بنا به واسطه مهار رادیکالهای آزاد و مضر باشد.