مطالعه تاثیرات سولفات منیزیم و کلونیدین در بی دردی و عوارض قطع مصرف مورفین در موش سوری نر

Abstract

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات کلونیدین a2) آگونیست) و سولفات منیزیم (مهارکننده گیرنده (NMDA در بی دردی و علایم قطع مصرف ناشی از مصرف مورفین در موشهای سوری وابسته به مورفین بود.ابتدادر گروهای مختلف 8 تایی از موشهای سوری نر در محدوده (2030)گرم،با تزریق روزانه مورفین (50mgkg) وابستگی ایجاد گردید. سپس در روزچهارم یک ونیم ساعت پس از آخرین دوز مورفین دوزهای مختلفی از کلونیدین ip) ،0.2 mgkg ،(0.1و سولفات منیزیم ip) ،80mgkg ،40 ،(20و یا تزریق توامآنهادر حیوانات صورت گرفت. سپس بعد از نیم ساعت تزریق نالوکسان (4mgkg ip) به حیوانات صورت گرفت . و به مدت نیم ساعت تاثیر دوزهای مختلفیازکلونیدین و یاسولفات منیزیم ویادوزهای توام آنهادر علائم قطع مصرف (پرش وایستادن روی پاها) درحیوانات ثبت گردید.درگروههای دیگرازحیوانات به منظور بررسی اثر کلونیدین ومنیزیم وبی دردی ناشی ازمورفین،دوزهای مختلفیازکلونیدین بعلاوه مورفین و منیزیم همراهبامورفین به طورجداگانه تجویزوبه روش HotPlatاندازه گیری شد.تزریق کلونیدین،سولفات منیزیم واستفادهتوامازکلونیدین بعلاوه سولفات منیزیم به طور معنی داری موجب کاهش علائم قطع مصرف ناشی از تزریق مورفین میگردد.(p0.001) دراستفاده توام کلونیدین به همراه منیزیم علائم قطع مصرف به طور چشمگیرتری(P0.001)نسبت به گروههای به تنهایی کاهش می یابد.تزریق دوزهای مختلفیاز مورفین ip) ،9mgkg ، 6،(3با همراه منیزیم ip) ،80mgkg ،40 ،(20و کلونیدین ip) ،0.2mgkg ،+ (0.1 مورفین ip) ،9mgkg ، (6موجب افزایش بی دردی مورفین گردید.بنابراین مهار توام گیرنده( NMDAتوسط(Mg+2 وفعال سازی گیرنده های a2 به توسط کلونیدین موجب کاهش بهتر و بیشتر علائم قطع مصرف در حیوانات وابسته به مورفین می شود. تجویز توام مورفین + منیزیم و مورفین همراه با کلونیدین موجب تقویت اثر بی دردی مورفین می گردد.