ارزیابی تاثیر کتوتیفن و نیکوتین بر عوارض قطع مصرف و تحمل ناشی از مصرف مورفین

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثرات کتوتیفن و نیکوتین در پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از مصرف مورفین در موش سوری بود. روشها : در این مطالعه گروههای متفاوتی از موشهای سوری ، مورفین (30 Mgkg,ip) مورفین + (30 mgkg,ip) کتوتیفن(4,8,16mgkg.ip) و مورفین +(30 mgkg.ip) نیکوتین(0.2,0.4,0.6mgkg.ip) و مورفین + (30mgkg.ip) کتوتیفن +(16 mgkg.ip) نیکوتین (0.4 mgkg.ip) روزانه به مدت 4 روز دریافت کردند . در گروههای درمانی مذکور تجویز دارو هر روز 05 ساعت قبل از تجویز مورفین صورت می گرفت. برای ارزیابی میزان تحمل ایجاد شده ،اثرات ضد دردی مورفین باتزریق (9 mgkg.ip) بعد از 24 ساعت از آخرین دوز مورفین ( روز پنجم) در هریک از گروههای کنترل و تستبا استفاده از Hot plate اندازه گیری شد. برای اندازه گیری میزان وابستگی ، نالوکسان (5mgkg.ip) ، 2 ساعت بعد از آخرین دوز مورفین در روز چهارم تزریق شد. نتایج : این بررسیهانشان داد که تجویز کتوتیفن و نیکوتین قبلاز مورفین تحمل وابستگی را به صورت وابسته به دوز کاهش می دهد. تجویز توام کتوتیفن و نیکوتین قبل از مورفین ، اگرچه کاهش معنی داری در روند وابستگی ایجاد کرد ولی تاثیر آن بر روی تحمل معنی دار نبود. بحث : اثر کتوتیفن در کاهش روند تحمل ، شاید ناشی از تاثیرات مهاری آن بر گیرندههای H مغری می باشد کهبدین ترتیب از اثر تسهیل کننده هیستامین در تحمل وابستگی جلوگیری می کند. نیکوتین هماز طریق اینترکش باسیستم سروتونینی و جلوگیری از عمل نیتریک اکساید (NO) به صورت وابسته به دوز باعث کاهش در روند وابستگی شدهاست باتوجه به این نتایج،اثر رژیم درمانی توام کتوتیفن و نیکوتین درکاهش علائم قطع مصرف حاکی از اثرات تقویت کننده کتوتیفن بر روی نیکوتین می باشد که شایدایناثر مربوط به تاثیر غالب ناشی از کتوتیفن باشد.