بررسی نقش داروساز در توزیع داروهای شیمی درمانی

Abstract

داروهای سیتوتوکسیک به داروهایی اطلاق می شود که توانایی کشتن سلول را داشته باشند و گروههای اصلی آنها عبارتند از داروهای آلکیله کننده، آنتی متابولیت ها، فراورده های طبیعی، آنتی بیوتیک ها و عوامل وابسته و عوامل متفرقه. در این رساله سعی شده است که فارماسیوتیکس داروهای سیتوتوکسیک بصورت بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و پارامترهای فارماکوکینتیک (جذب،توزیع،پروتئین بایندینگ و بیوترانسفورماسیون و متابولیسم، نیمه عمر پلاسمایی، کلیرنس، دفع)، مکانیسم عمل، مصارف بالینی ، عوارض جانبی و تداخلات دارویی داروها بررسی گردد. داروهای سیتوتوکسیک علاوه بر سلولهای سرطانی بر روی سلولهای طبیعی بدن که تقسیم سلولی سریع دارند نیز اثر می کند، بنابراین اثرات سمی آنها حتی در دوزهای اپتیموم هم دیده می شود و فقدان سمیت انتخابی آنها، فاکتور اصلی محدود کننده در شیمی درمانی سرطان است.مقاومت به این نوع داروها به صورتهای اولیه و اکتسابی و بیوشیمیایی ممکن است بروز نماید که بسته به شرایط، درمان ادامه داده شده یا از داروی دیگری استفاده می شود. نقش داروساز انکولوژی شامل یک رنج وسیعی از فعالیتهاست که تعدادی از آنها در زیر آمده است. مشورت با بیماران، بهبود کیفیت نوشتن نسخه، آزمایش های کلینیکی horizon scaning، palliative care، دادن اطلاعات دارویی، فراهم آوردن پروتکل هایی از قبیل ضد تهوع ها و فاکتورهای تحریک کننده کلونی گرانولوسیت ها، نظاره کردن بر نسخه پیچی و عوارض جانبی ناشی از داروها، توجه به تداخلات دارویی نسخه ها و تسهیل پذیرش. در واقع داروساز از طریق دادن اطلاعات دارویی به بیمار و مشخص کردن تداخلات دارویی نسخ و عوارض جانبی ناشی از داروها می تواند سطح اطلاعات بیمار را افزایش دهد و هم چنین با ایجاد ارتباط در بخش های مختلف پزشکی، پرستاری و آزمایشگاهی و ارائه داروهای جدید به آنها سطح علمی آنها را نیز افزایش می دهد و از این طریق می تواند یک نقش مثبت در توزیع داروهای شیمی درمانی ایفا کند.