بررسی میزان فعالیت آنزیم پارااکسوناز سرمی در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی

Abstract

تشدید اکسیداسیون لیپیدها و اختلال عملکرد اکسیدانها در بیماران مبتلا به ESRD منجر به تسریع ابتلا به آرترواسکلروز می گردد. پارااکسوناز که یک آنزیم همراه HDLC است، اثرات آنتی اکسیدان دارد و از اکسیداسیون لیپیدها جلوکیری می کند. مطالعه حاضر جهت بررسی فعالیت پارااکسوناز و سایر متغیرهای اکسیداسیون لیپیدها در بیماران دیابتی و نفروپاتی دیابتی طراحی شده است. مواد و روشها: در این مطالعه، 30 نفر که شامل 10 نفر بیمار با نفروپاتی دیابتی بودند تحت نظر پزشک متخصص مربوطه مورد بررسی قرارگرفتند. بیماران از نظر سن، جنس، رژیم غذایی و دارویی به طور تقریبی تحت شرایط یکسان انتخاب گردیده و نمونهگیری در وضعیت ناشتا در آزمایشگاه بیمارستان سینا انجام گرفت. اندازهگیری پروفیل لیپیدی (HDL,TG,C)، کراتی نین، اوره و گلوکز خون به روش اسپکتروفتومتری و با استفاده از کیت های تجاری صورت گرفت. میزان فعالیت پارااکسوناز با اضافه کردن بافر تریس (PH=80,100mM) Hcl به سرم و به روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد. و نتایج بدست آمده در نهایت مورد بررسی و آنالیز آماری قرارگرفت. نتایج : سطح سرمی کلسترول، اوره، کراتی نین و گلوکز در گروه دیابتی و نفرئپاتی دیابتی به طور معنی داری از گروه کنترل بالاتر می باشد. سطح سرمی HDL و PONl در گروه دیابتی و نفروپاتی دیابتی به طور معنی داری از گروه کنترل پائینتر میباشد. سطح سرمی TG در گروه دیابتی به طور معنی داری از گروه کنترل بالاتر میباشد. افزایش سطح سرمی اوره و کراتی نین در گروه نفروپاتی دیابتی نسبت به گروه دیابتی معنیدار میباشد. نتیجهگیری : کاهش فعالیت آنزیم پارااکسوناز در بیماران دیابتی و نفروپاتی دیابتی میتواند با افزایش روند اکسیداسیون لیپیدی همراه گردد که این فرآیند میتواند به عنوان روشی در تشخیص زودرس این نوع بیماریها مورد استفاده قرارگیرد. کاهش سطح HDL C میتواند خطر ابتلا به آترواسکلروز را در این بیماران تشدید کند که شاید نیاز به استفاده از داروهای بهبود دهنده پروفیل لیپیدی را در این دسته از بیماران تقویت نماید.