استفاده از موسیلاژ شنبلیله جهت آهسته رهش کردن پروپرانول هیدروکلراید

Abstract

استفاده از اشکال دارویی آهسته رهش مدتها است که به عنوان سیستمهای نوین دارورسانی مورد توجه قرار گرفته است. طراحی اینگونه اشکال دارویی به خصوص در مورد داروهایی که باید به طور مزمن مورد استفاده قرار گیرند،حائز اهمیت میباشد. از جمله این داروها میتوان به پروپرانول اشاره کرد. فراوردههای آهسته رهش مختلفی از این دارو فرموله و وارد بازار شده، که برای آهسته رهش کردن آنها از پلیمرهای مختلف سنتتیک و غیر سنتتیک استفاده شده است. هدف از این تحقیق، آهسته رهش کردن داروی پروپرانول هیدروکلراید بوسیله موسیلاژ دانه شنبلیله میباشد که علاوه بر مزایای داروهای آهسته رهش موجود، از نظر اقتصادی نیزمقرون به صرفه میباشد. موسیلاژ دانه شنبلیله در هنگام مجاورت با آب ژل ویسکوزی را ایجاد میکند که همین خاصیت آن، پایه و اساس طراحی این تحقیق شد. در این تحقیق به جهت بررسی قدرت آهسته رهش کردن موسیلاژ دانه شنبلیله، مقادیر مختلفی از آن، با مقدار معیین از داروی پروپرانول، به علاوه استئارت منیزیوم به عنوان لوبریفیان، و در تعدادی از فرمولاسیونها هم مقدار معینی لاکتوز جهت بهتر کردن ریزش در پروسه ساخت، تحت فشار ثابتی، قرار گرفتند. و سپس رهش دارو از این فرمولاسیونها بررسی شد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که با افزایش مقدار موسیلاژ استفاده شده برای تهیه قرص، رهش دارو هم آهستهتر میشود البته در فرمولاسیونهایی که از لاکتوز استفاده شده، رهش دارو سریعتر از فرمولاسیون های فاقد لاکتوز بود.