بررسی اثرات کتامین و منیزیم بر سندرم ترک و تحمل به مورفین

Abstract

تحقیقات اخیر نشان داده که گیرندههای (Nmethy1Daspartate) NMDA در پدیدههای تحمل(Tolerance)و وابستگی(Dependence) به مواد اپیوئیدی دخالت دارند. بر همین اساس این تحقیق با هدف مشخص نمودن اثرات احتمالی کتامین و منیزیم به عنوان آنتاگونیست گیرنده NMDA و تاثیر توام آنها بر پدیدههای تحمل به اثرات ضد دردی مورفین و وابستگی به آن در موشهای سوری نر انجام گرفت. تجویز داروها بصورت Pretreatment به مدت چهار روز انجامک گرفت. کتامین با دوزهای mgkg,ip)75،50،25) منیزیم با دوزهای mgkg,ip)20 ،40،10)و رژیم درمانی توام این داروها، کتامینmgkg,ip)25) بعلاوه منیزیم mgkg,ip)10) تجویز شد و نیم ساعت بعد از هر بار تزریق روزانه مورفینmgkg,Sc)50) تزریق گردید. در روز پنجم پاسخ حیوانات به اثر ضد دردی مورفینmgkg,Sc)9) توسط Hotplat ارزیابی گردید. کتامین با دوزmgkg,ip)75) و منیزیم با دوزهایmgkg.ip)40،20) پاسخ معنیداری در کاهش تحمل به اثرات ضد دردی مورفین ایجاد کردند(P 0.01)، ولی با دوزmgkg,ip)25) کتامین و دوزmgkg,ip)10) منیزیم اثر معنیداری دیده نشد. اما در تجویز توام دو دارو با دوزهای کتامینmgkg,ip)25) بعلاوه منیزیمmgkg,ip)10) پاسخ معنیداری در کاهش تحمل به اثر ضد دردی مورفین ایجاد کرد. جهت ارزیابی اثر این داروها بر علایو ترک مورفین هم چهار روز متوالی داروها با همان دوزهای قبلی و به همان روش تزریق گردیدند. روز چهارم دو ساعت بعد از آخرین دارو و مورفین، نالوکسانmgkg,ip)4) تزریق گردید و در مدت نیم ساعت با در نظر گرفتن علایم ترک مانند ایستادن روی دو پا(standing on feet) و پرش (Jumping) اثر داروها را ارزیابی گردید. کتامین و منیزیم بطور معنیداری تعداد پرش را کاهش دادند.(P0.001) در حالی کاهش تعداد دفعات ایستادن روی پاها منیزیم با دوزهای mgkg,ip)40،20) و کتامین با دوزmgkg,ip)75) کاهش معنیداری ایجاد کردند.(P0.001) جهت تجویز توام دوزهایmgkg,ip)25) کتامین بعلاوهmgkg,ip)10) منیزیم هر دو پارامتر ذکر شده بصورت معنیداری کاهش یافتند..(P0.001) بنابراین میتوان چنین برداشت نمود که مصرف توام کتامین ومنیزیم اثر همافزایی(Synergisty) خوبی درکاهش تحمل به اثر ضد دردی و همچنین علایم ترک مورفین دارد.