بررسی رهش ایندومتاسین ازپراکندگیهای جامد پلیمرهای آکریلیک

Abstract

ایندومتاسین یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که دارای اثرات ضد تب ، ضد التهاب و ضد درد می باشد . برای حصول اثر درمانی در حد مطلوب ، این دارو در فواصل 68 ساعت به شکل قرص ، کپسول ، و... تجویز می شود. تهیه شکل آهسته رهش دارو برای راحتی بیمار و افزایش فواصل تجویز ، روش مناسبی است . در این تحقیق ، از انواع پلیمرهای نامحلول (اودراجیت RS و اودراجیت (RL جهت طولانی نمودن رهش ایندومتاسین از فرمولاسیونهای پراکندگی جامد قرص استفاده شده است وهمچنین تاثیر نوع و مقدار پلیمر به کار رفته در فرمولاسیون و نیز تاثیر دو نوع پلاستی سایزردی بوتیل فتالات (DBF) و تری اتیل سیترات بر روی رهش دارو از پراکندگی های جامد بررسی شده است . فرمولاسیونهای جامد با نسبتهای مختلفی از اودراجیت RL و RS به روش حلال به کمک اتانول96 ,تهیه شدند . سرعت رهش دارو از این فرمولاسیونها با بهره گیری از دستگاه شماره I فارماکوپه آمریک( دستگاه سبد گردان) در محیط بافر فسفات pH=7.4 به مدت 8 ساعت بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی سرعت رهش نشان می دهد که با افزایش مقدر پلیمر در فرمولاسیون ، رهش دارو کاهش می یابد.در مقایسه دو اودراجیت بکار گرفته شده در فرمولاسیون ها ، اوراجیت RS سرعت رهش دارو را به میزان بیشتری کاهش می دهد . همچنین سرعت رهش دارو از فرمولاسیونهای حاوی پلاستی سایزر کاهش چشمگیری نشان می دهد . پراکندگی جامد روش موثری در طولانی رهش کردن ایندومتاسین است و با انتخاب نسبت مناسب از اودراجیت و پلاستی سایزر می توان پراکندگی جامد با رهش طولانی تهیه نمود