آیونتوفورزیس انسولین
dc.date.accessioned | 2018-07-15T07:06:55Z | |
dc.date.available | 2018-07-15T07:06:55Z | |
dc.date.issued | 1380 | |
dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/27431 | |
dc.description.abstract | تجویز داروی انسولین با روشی که امروزه معمول است یعنی تزریق روزانه آن ، علاوه بر عوارض مربوط به تهاجمی بودن روش ، مشکلات روحی فراوانی نیز برای بیماران پدید می آورد. از اینرو اخیرا" تلاشهای زیادی برای رسیدن به راههای نوین تجویز انسولین ، در سطح جهان صورت می گیرد که یکی از این راهها تجویز پوستی این دارو میباشد . انسولین نسبت به داروهایی که با موفقیت در ترانسدرمال مورد استفاده قرار گرفته اند دارای اندازه مولکولی بزرگتری می باشد . و بدین جهت در انتقال پوستی این دارو از فزاینده های نفوذ پوستی و افزایش دهنده های جریان دارو باید استفاده شود . آیونتوفورزیس روشی برای آزاد سازی فعال داروهای یونی به داخل بافت هاست که معمولا" این بافت پوست بوده و با استفاده از یک میدان الکتریکی خارجی میزان این انتقال افزایش می یابد . در این تحقیق قابلیت نفوذ پوستی انتقال تسهیل یافته انسولین و نیز تزریق زیر جلدی آن با آیونتوفورزیس این دارو با اعمال شدت جریانهای مختلف مطالعه شده است . حیوان مورد آزمایش موش صحرائی دیابتیک ، که توسط استرپتوزوسین Zanosar) با دوز 40 mgkg به طریقه تجویز .I.P مبتلا به دیابت شده و نیز موش صحرائی سالم انتخاب گردیده است . خونگیری در زمانهای معین از انتهای دم حیوان انجام گرفت و میزان قند خون توسط دستگاه کلوکومتر اندازه گیری شد . میانگین درصد کاهش قند خون بدست آمده از روشهای مختلف (تزریق زیر جلدی ، انتقال تسهیل یافته، 025 mAcm, mAcm2033،mAcm2067) محاسبه شد و نمودارها بر این اساس رسم شدند .از جریان مستقیم و (D.C)استفاده شد و الکترود دهنده با سطح موثر cm2 24بر روی سطح شکمی حیوان که قبلا" دپیلاسیون در محل انجام گرفته بود چسبانده شد و الکترود Iomedبعنوان گیرنده انتخاب شد. 3 ml انسولین رگولار انسانی که pH آن قبلا" توسط HCL 01 نرمال به 368 رسانده شده یود داخل سل دهنده ریخته شد . نتایج نشان می دهد آیونتوفورزیس در مقایسه با روش انتقال تسهیل یافته جذب دارو به میزان بیشتری قند خون را پایین می آورد و از بین شدت جریانهای کار شده ، جریان mAcm2033بهترین نتیجه را داشت . افزایش شدت جریان در زمانهای نخست دارای سرعت لحظه ای بیشتر و سپس بعلت پلاریزاسیون پوست از درصد کاهش کمتری برخوردار می باشد . در مجموع نتایج آزمایشات نشان می دهد که استفاده از موش صحرائیهای سالم برای مطالعات آیونتوفورزیس امکانپذیر بوده نیازی به دیابتیک کردن حیوان وجود ندارد | |
dc.language.iso | فارسی | |
dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی | |
dc.title | آیونتوفورزیس انسولین | |
dc.type | پایان نامه | |
dc.contributor.supervisor | حسن زاده, داود | |
dc.identifier.docno | 602188 | |
dc.identifier.callno | 2993 | |
dc.description.discipline | داروسازی | |
dc.description.degree | پایاننامه دکتری |
فایلهای درون آیتم
فایلها | سایز | فرمت | نمایش |
---|---|---|---|
هیچ فایل مرتبطی وجود ندارد |