بررسی فارماکولوژی داروهای ضدقارچ

Abstract

قارچهای جزء گیاهان پست یا تالوفیتها هستند که در انهاتشکیلات متداول گیاهی (کلروفیل و ...) وجود ندارد این موجودات برای زندگی خود ناچارند یا روی مواد در حال تجزیه تغذیه کنند (ساپروفیت ها) و یا روی بدن موجودات زنده که در این صورت قارچهای انگلی گفته میشوند. از بین تعداد بسیار زیاد قارچها تعداد 100200 نوع آنها در انسان و حیوان تولید بیماری می کنند که همین تعداد نیز قابل توجه بوده و باعث مشکلاتی در زندگی انسان وحیوان شدهاند این بیماریها ممکن است منشاء داخلی یا خارجی داشته باشند و بصورت بیماریهای سطحی ، جلدی، مخاطی و زیر جلدی و احشائی تظاهر میکنند. بطور کلی عفونت های قارچی به دو دسته سیستمیک و سطحی تقسیم بندی میشوند داروهای ضد قارچی ممکن است بصورت سیستمیک موضعی و همچنین فونجیسید ( قارچکش) یا فونجیستاتیک باشند. داروهای سیستمیک به صورت خوراکی یا تزریقی دریافت می کردند و داروهای موضعی جهت اثر روی پوست یا غشاء مخاطی بکار می روند این داروها از نظر شیمیایی نیز به چند دسته تقسیمبندی میشوند از جمله پلیان ها( شامل آمفوترسیین B و نیستاتین) آزولها (تریازول ها و ایمیدازول ها) آلیل آمین ها ( تربینافین و نافتی فین) و یکسری داروهای متفرقه ( آندسیلنیک اسید و یدید پتاسیم). در سالهای اخیر به علت عدم کارایی بالای بعضی از داروها در اثر مقاومت قارچی ... و یا عوارض جانبی بعضی دیگر از آنها، گامهای موثری در راه توسعه داروهای ضد قارچی برداشته شده که منجر به کشف عوامل جدیدی شده که استفاده بعضی از آنها از لحاظ بالینی به تایید رسیده و برخی دیگر در حال گذراندن آزمایشات بالینی هستند. از جمله موارد جالبی که بتوان اشاره کرد فرمهای لیپوزومی آمفوترسیین B و نیستاتین است که به طور چشمگیری سمیت این داروها را در دوزهای بالا کاهش میدهد.