بررسی دارودرمانی در سیستم اعصاب اطفال

Abstract

تفاوت سنی یکی از پارامترهای تعیین کننده پاسخ بیماران به داروست و این عامل با اثر گذاشتن بر فارماکودینامیک و فارماکوسینیتیک دارو سبب تغییر رسیانس میگردد و روندهای جذب، توزیع و حذف دارو همگی با تغییر سنی تفاوت نشان می دهند که البته تاثیر تغییرات هر روند سینتیکی در نحوه درمان داروئی، برای هر داروئی متفاوت از داروی دیگر است. علیرغم این موضوع، برخی از اصول می توانند به فارماسیوتیکس داروها و رابطه آن با سن تعمیم داده شوند. تنظیم دوزاژ داروها یکی از مهمترین مسائل علوم داروئی به منظور دستیابی به یک اثر فارماکولوژیک و درمانی خاص با حداقل سمیت و عوارض جانبی میباشد. بنابراین دوزاژ مناسب جهت درمان بیمار بر اساس اختلافات فارماکوسینتیکی و فارماکودینامیکی، به منظور نیل به این هدف حیاتی، یک ضرورت محسوب میشود. منظور از اختلافات فارماکوسینتیکی و فارماکودینامیکی عبارت است از اینکه دارو در بدن هر فرد چه اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بر جای می گذارد و بدن چگونه با داروی مذکور تداخل و برخورد می نماید. اطلاعات موجود در مورد سینتیک داروها اکثرا در ارزیابی بالینی داروها در افراد جوان و میانسال بدست آمدهاند در حالیکه درصد بسیار بالایی از مصرف کنندگان داروها را کودکان و سالمندان تشکیل می دهند و به دلایل متعدد از جمله مشکلات قانونی و عملی مطالعه سینتیک داروها در این گروه سنی ممکن نیست. در نوزادان و اطفال بعضی از ارگانهای عمده مثل کبد و کلیه ها در حال رشد و تکامل قرار دارند بر این اساس با گروههای سنی سه گانه کودکان، بزرگسالان و کهنسالان از نظر جذب، توزیع و دفع با یکدیگر اختلاف خواهند داشت. در نتیجه دوزاژ داروها بخصوص داروهای موثر بر سیستم اعصاب باید با علم به این اختلافات انجام بگیرد.