مقایسه روشهای آنالیز فیزیکوشیمیایی فرآوردههای H2 بلوکر (سایمتیدین رانیتیدین فاموتیدین)

Abstract

یکی از مهمترین و اساسیترین مسائلی که امروزه در رشته داروسازی مطرح است،" شناسایی و تعیین مقدار داروهای مختلف" می باشد که چه در مراحل ساخت فرمولاسیونهای دارویی و چه در مواردی نظیر: کنترل الگوی درمان، بررسی کیفیت و کمیت فرآورده داروئی، بررسی عوارض داروها و... از اهمیت ویژهای برخوردار است. د راین میان روشهای تجزیه دستگاهی و آنالیز دستگاهی مورد استفاده در این روندها بسیار متنوع و گسترده بوده و بر حسب نوع دارو، حساسیت و دقت مورد نظر و امکانات موجود روند آنالیزی که مورد توجه قرار می گیرد، متفاوت است. در این راستا، جهت آنالیز کمی داروهای H2 بلوکر موجود در بازار داروئی ایران، طیف سنج FTIR و HPLC استفاده شده و نتایج حاصل از آنالیز با هم مورد مقایسه قرار گرفت. جهت تعیین مقدار به وسیله HPLC روش مندرج در USP 1995 مبنا قرار گرفت و جهت آنالیز به وسیله طیف سنج FTIR روشهای مختلفی آزمایش شد و در نهایت یک روش جدید جهت تعیین مقدار، بدون استفاده از سل مایع ارائه گردید. با بررسی و محاسبات آماری روی نتایج مشخص شد که استفاده از طیف سنج FTIR جهت آنالیز کمی سایمتیدین، رانیتیدین و فاموتیدین به صورت خالص و سایمتیدین و رانیتیدین در قرص امکانپذیر می باشد. مقدار متوسط سایمتیدین در قرصهای 200 میلیگرمی به وسیله طیف سنج FTIR و HPLC به ترتیب2238 + 206729میلیگرم و1313 + 201059میلیگرم بدست آمد. در حالیکه مقدار متوسط رانیتیدین در قرصهای 150 میلی گرمی به وسیله طیف سنج FTIR و HPLC به ترتیب2875 + 150042میلی گرم و2755 + 151399میلی گرم محاسبه شد. در نهایت، با توجه به نتایج حاصله مشخص گردید که با عرضه طیف سنجهای FTIR، امکان آنالیز کمی داروها در کنار آنالیز کیفی فراهم می باشد و نتایج بدست آمده از طیف سنج FTIR با نتایج حاصله از HPLC قابل مقایسه و قابل استناد است.