بررسی فارماسیوتیکس ایندومتاسین

Abstract

از آنجائیکه ایندومتاسین به عنوان یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی مهم در درمان بسیاری از اختلالات التهابی توام با درد مورد مصرف دارد به دلیل حلالیت اندک ایندومتاسین بازدهی بدنی مناسب این دارو عامل مهمی در اثر بخشی آن محسوب می شود. دراین راستا با اعمال تغییراتی در فرمولاسیون پیشنهاد شده از سوی یکی از کارخانجات داروسازی سعی در بهبود سرعت و میزان انحلال دارو گشته است. این تغییرات شامل حذف برخی از عوامل لیپوفیل موجود در فرمولاسیون و همچنین بهره گیری از پلیمرهای هیدروفیلی همچون پلی اتیلن گلیکول 4000 و پلی وینیل پیرولیدون 25000 K30 بوده است. در ضمن تاثیر مدت زمان اختلاط در میزان انحلال دارو و نیز تاثیر عوامل مذکور در کیفیت و سرعت ریزش پودرها و گرانولهای تهیه شده مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان داد که از بین فرمولاسیونهای متعدد فقط فرمولاسیونهایی که حاوی پلیمرهای هیدروفیل بودند از سرعت انحلال بالاتری برخوردار بوده و ایدهال ترین فرمولاسیون حاوی مخلوط فیزیکی ایندومتاسین با اجزاء فرمولاسیون که با پلی اتیلن گلیکول گرانوله شده بودند می باشد.