بررسی فرمولاسیون آنتی پرسیپیرانتها دئودرانتها

Abstract

در انسان بالغ حدود 2 میلیون غدد عرق وجود دارد که به دو گروه غدد مولد عرق اکرین و آپوکرین تقسیم می شوند . غدد اکرین در همه جای بدن بهجز کنار لبها و قسمتهایی از اندام جنسی وجود ندارد . عرق مترشحه آنها روشن و مایعی با pH اسیدی ( 468=(pH می باشد . غدد آپوکرین بزرگتر از غدد اکرین بوده و معمولا" برروی سطح پوست دیده نمی شود. در نواحی مانند زیر بغل و اطراف ناحیه سینه ، محور و سطحی شکم، نواحی تناسلی ، کانال خارجی گوش و برخی از اطراف حفره های بینی جای داشته و ترشحات آنها در مجرای فولیکولی ریخته می شود. ولی تمام فولیکولهای مو الزاما" متصل مجرای آپوکرین نمیباشد . با پیدایش بلوغ تعداد آنها بیشتر شده و در زنان بیشتر از مردان است و ممکن است باعث بروز صفات ثانویه جنسی گردند. آنتی پرسپیرانتها اثر قابض داشته و مانع ترشح عرق می شوند . مکانیسم عمل آنتی پرسپیرانتها به روشنی معلوم نیست . تنگ شدن مجاری ورود عرق و تشکیل یک توده کراتولیتیک در سوراخ مجاری سبب انسداد جریان عرق می شود که توسط درماتولوژیستها به عنوان علل احتمالی انهیدروزیس در نظر گرفته شده است . آلومینیوم کلراید باعث اهیدروزیس می شود که باعث افزایش جذب داخل مجرائی عرق می گردد. نمکهای آلومینیوم نفوذ پذیری مجرا را افزایش داده ، در نتیجه جذب جلدی عرق کامل می شود . نمکهای فلزاتی مانند آلومینیوم ، آهن ، کروم ، روی ، جیوه و زیرکونیوم که خصوصیات محافظتی دارند ممکن است باعث بی رنگ شدن و اثرات سمی گردند. معمولا" نمکهای آلومینیوم در غلظتهای 2 الی20 ,بکار می روند . تاننها واسید تانیک بعنوان آنتی پرسپیرانت بکار می رود . محلول20 ,آن pH حدود 42 با ظرفی بافری خوب ایجاد می کند که خاصیت محرک یا حساسیت پوست طبیعی را ندارد و هیچگونه آسیبی به پوست نمی رساند . اخیرا" ترکیبات آلومینیومی که دارای خصوصیات آنتی پرسیپرانت و محلول در الکل بی آب هستند در محصولات آئروسلی استفاده می شود اکثرا" بوی بدن حاصل عملکرد باکتری بر روی عرق می باشد و محصولات دئودرانت بایستی حاوی یک عامل موثر ضد باکتری باشد . ترکیبات فلزی دیگر بیشتر نسبت به آلومینیوم در دئودرانتها مصرف می شوند . زینک اکساید ، زینک پراکساید و زینک استئارات بطور خفیف قابض و آنتی سپتیک بوده و می توانند در پودرهای دئودرانت استفاده شوند. همچنین زینک فنوسولفانات آنتی سپتیک و قابض متوسطی بوده که از پایه های مناسب در محصولات دئودرانت مایع می باشد . ترکیبات آمونیوم نوع چهارم در کنترل بوی عرق موثر هستند . آنها از نظرحلالیت الکل و فقدان رنگ و بوی مفید بوده و اشکال دارویی گوناگونی از دئودرانتها را می سازند . اکثرا" بیس فنلها بویژه هگزاکلروفن بطور وسیع در دئودرانتها بکار می رود . دیگر ضد میکروبهای بیس فنلی مانند PCMX،DCMX نیز به عنوان دئودرانتهای موثر شناخته شده اند . فرمالدئید و دیگر ترکیبات ممکن است فرمالدئید آزاد کنند که می تواند باعث تحریک و حساسیت گردد. موارد بسیاری از فتوآلرژی پوستی در اثر مصرف بیتینول و بروموسالیسیل انیلید (بروم سالان) دیده شده است . مصرف موضعی آنتی بیوتیکها بوی زیر بغل را مهار می کند . مصرف یک پماد حاوی3 ,آئرومایسین اثر دئودرانتی خوبی دارد و باعث کاهش رشد باکتری در زیر بغل می شود .خصوصیات دئودرانتی به تیروتریسین و نئومایسین نیز نسبت داده می شود . هر دو رزینهای تعویض کننده آنیونی و کاتیونی نیز بطور Invitor بعنوان دئودرانت باعث جذب زیر بغل می گردند