ارتباط اسیداوریک با سطح گلوکز خون در افراد دیابتی

Abstract

دیابت ملیتوس یک بیماری شایع اندوکرین است که با اسیب های بافتی شدید در دراز مدت همراه می باشد. یکی ایز عوامل اصلی عوارض دیر رس دیابت را افزایش استرسهای اکسیداتیو ناشی از هیپرگلیسمی قلمداد کردهاند. از آن جا که افزایش فعالت رادیکالهای آزاد در دیابت با کاهش آنتی اکسیدانهای سرم ارتباط دارد نقش این ترکیبات در جلوگیری از عوارض مزمن دیابت آشکار می شود. کاهش اسید اوریک نیز بعنوان یکی از آنتی اکسیدانهای طبیعی سرم در افراد دیابتیک مطرح شده است. در راستای مطالعات انجام شده درتائید این فرضیه مطالعه حاضر به منظور بررسی سطح اورات سرم وارتباط ان با هیپرگلیسمی در بیماران دیابتی با افزایش بر روی 104 بیمار از بیمارستان سینیا تبریز انجام گرفته است گروه کنترل از نظر شرایط سنی و جنسی مشابه بیماران انتخاب شدند.در مقایسه اسید اوریک سرم بیماران دیابتی نوع I و ( IIبترتیب با میانگین 361 و 467 میلیگرم در دسی لیتر) نسبت به گروه کنترل خود ( با میانگین 538 و 53 میلی گرم در دسی لیتر) کاهش معنی داری را بترتیب با P0001 و P001 نشان دادند. نتایج بست آمده از این مطالعه نشان مید هد که اسید اوریک به عنان یک آنتی اکسیدان پاک کندهدر پیشگیری از عوارض مزمن دیابت موثراست و همچنین کنترل منظم و مداوم قند خون می توان از طریق حفظ سطح آنتی اکسیدانهای طبیعی سرمم از جمله اسید اوریک، دفاع بدن را در برابر آسیبهای اکسیداتیو دیابت ملیتوس افزایش دهد.