تأثیر استفاده از پساری در درمان علائم همراه پرولاپس ارگان های لگنی

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر استفاده از پساری بر بهبود علائم همراه با POP می باشد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی (مطالعه قبل و بعد)، 120 بیمار تحت تعبیه پساری قرار گرفته و مطالعه را به پایان رساندند. بیماران قبل، یک هفته، 3 و 6 ماه بعد از تعبیه پساری مورد ارزیابی قرار گرفتند. بروز عوارض جانبی به دنبال تعبیه پساری بویژه عوارض ادراری و نوع و درمانهای مربوطه، بهبود علائم همراه بیماران و میزان رضایت بیماران ثبت گردید. عوارض بعد از تعبیه پساری در 59 بیمار دیده شد که شامل عفونت واژینال در 18 مورد، stress incontinancyدر 4 مورد، urgency incontinancy در 12 مورد، یبوست در 1 مورد و ترشحات خونی ناشی از اروزیون در 9 مورد بود . عمده عوارض بین هفته اول تا سه ماهگی روی دادند. علایم ادراری جدید در 16 بیمار (9/40%) روی داد که شامل Urge incontinence در 12 نفر و Stress incontinence در 4 نفر بود. به دنبال تعبیه پساری بهبودی بارزی در کیفیت زندگی بیماران، میزان خروج توده و علائم ادراری بویژه Urge Incontinence و عدم توانایی در ادرار کردن مشاهده گردیدو در کل 21 مورد بیماربا علایم گوارشی و درد کمر بعد درمان به 13 نفر کاهش یافت است., In this study, we aim to evaluate the effect of pessary on concomitant symptoms of POP. In this randomized clinical trial (before and after), 120 patients had pessary implanted and completed the study. Patients were evaluated before, 1 week, 3 and 6 months after pessary insertion. Side effects following pessary use especially urinary symptoms and their type and treatment, primary symptoms improvement and patients’ satisfaction were recorded. Complications after Pessary use occurred in 50.8% with vaginal infection the most common, constipation and stress incontinence as the least common ones. Most complications occurred between first and third month. De novo urinary symptoms occurred in 18 patient (40.9%) including urge incontinence in 12 and stress incontinence in 6 patients. Following pessary insertion there was significant improvement in quality of life, mass extrusion and urinary symptoms especially urge incontinence and voiding problem put the decrease in stress incontinence and gastrointestinal problems were not significant.