تاثیر گرانیسترون در پیشگیری از لرز بعد از بی حسی نخاعی برای جراحی های پایین شکم

Abstract

لرز بعد از عمل یکی از عوارض شایع در طی ریکاوری از بیهوشی عمومی و نیز طی آنستزی رژیونال می¬¬باشد و میزان بروز آن در40-70 درصد بیماران گزارش شده است. میزان بروز این عارضه به عوامل مختلف از جمله سن، جنس، داروهای مصرفی در بیهوشی و مدت زمان جراحی بستگی دارد. گرانیسترون از داروهای آنتاگونیست گیرنده¬های سروتونین تیپ می¬باشد. در تعداد محدودی از مطالعات اثرات مفیدی از این دسته داروها نشان داده شده است در مطالعه حاضر اثرات پیش¬گیرانه گرانیسترون را در پیشگیری از لرز و تهوع-استفراغ بعد از عمل که بعداز انجام بی¬حسی¬ موضعی تجویز شد را بررسی کردیم.مواد و روش کار105 : بیمار 18-60 ساله با ASA کلاس I و II ،کاندید جراحی پایین شکم تحت بی¬حسی¬موضعی در سه گروه 35 نفری مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از انجام بی¬حسی¬نخاعی گروه G1 داروی گرانیسترون 10 g / kg ، گروه G3 گرانیسترون 40 g / kg و گروه C بعنوان گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. بعد از خروج از اتاق عمل بیماران از نظر بروز لرز، زمان ، شدت آن و بروز تهوع و استفراغ مورد مشاهده وثبت قرار گرفتند.نتایج : میزان بروز لرز و تهوع و استفراغ بصورت معنی داری در گروه G3 گرانیسترون پایین تر از گروه کنترل بود ( به¬ترتیبp=0/009 و p=0/008) . همچنین نیاز به درمان لرز در مقایسه با گروه کنترل تفاوت قابل توجهی داشت (p=0/003). گروه G1 گرانیسترون از نظر بروز لرز و تهوع و استفراغ تفاوت قابل توجهی با گروه کنترل نداشت) به¬ترتیبp=0/080 و (p=0/068، اما در میزان نیاز به درمان لرز( درجه سه و بالاتر) تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت (p=0/023). تفاوت معنی داری بین گروه G1و G3گرانیسترون در متغیر های مورد بررسی وجود نداشت. هیچ عارضه¬ای از گرانیسترون در مطالعه¬ی ما مشاهده نشد.