مقایسه اثر تجویز اندانسترون وریدی قبل از عمل با پایان عمل بر شدت تهوع و استفراغ بعدازلاپاروسکوپی تشخیصی زنان

Abstract

این مطالعه در جهت مقایسه تجویز قبل ازعمل (پرهامپتیو) ویا قبل ازپایان عمل (پرهونتیو) یک دوز اندانسترون وریدی در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از لاپاروسکوپی تشخیصی زنان انجام شده است.در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی موردی- شاهدی ، 80 خانم در سنین 40-20 سال با کلاس I درجه بندی ASA کاندیدای لاپاروسکوپی تشخیصی از نظر نازایی در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند . در گروه شاهد (40مورد)mg4 اندانسترون داخل وریدی 5 دقیقه قبل از اینداکشن بیهوشی عمومی (پره امپتیو) و در گروه مطالعه (40مورد) mg4 اندانسترون داخل وریدی 5 دقیقه قبل از اکستوباسیون (پره ونتیو) تزریق گردید . بیماران در واحد مراقبت بعد از بیهوشی ودر زمان های 3، 6 و 24ساعت بعد از عمل از نظر شدت تهوع و استفراغ بر اساس نمره گذاری (0= بدون PONV ، 1= تهوع، 2= استفراغ و 3= استفراغ بیش از 2 بار )، زمان اولین درخواست به داروی ضد تهوع و استفراغ و همچنین دوز کلی داروی ضد استفراغ ارزیابیو مقایسه شدند.یافته ها :میزان شیوع PONV در گروه شاهد5/37 درصد و در مطالعه 5/32 درصد بود(4/0 =(P .اما شیوع PONVبا نمره 2 در گروه شاهد بیشتر از گروه مطالعه بود (5/27 درصد در مقابل 10 درصد ؛ 0001/0 = P ).گرچه میانگین نمره یPONV طی 24 ساعت در دو گروه مطالعه تفاوت معنی دار آماری نداشت (18/0 75/0 در گروه شاهد در مقابل 16/0 63/0 در گروه مطالعه ؛ 6/0 = P) . دوز کلی داروی ضداستفراغ در گروه مطالعه(mg70( کمتر از گروه شاهد (mg100( بود (39/0=p) . مدت بستری بیمارستانی نیز در گروه مطالعه به طور معنی دار کوتاه تر بود (41/0 48/22 در مقابل 41/0 48/24 ساعت ؛007/0=p )اثرات جانبی اندانسترون در هیچ یک ازدوگروه مطالعه مشاهده نشد .