مقایسه اثر دگزامتازون و اندانسترون به تنهایی یا در ترکیب باهم در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی سرپایی زنان

Abstract

The aim of this study is to evaluate the prophylactic effect of combined anti- emetic therapy for prevention of PONVin diagnostic gynecologic laparoscopy. In this study, 105 women with ASA physical class of I or II who were underwent diagnostic laparoscopy, randomly divided to 3 groups.First group received 8 mg dexamethasone before induction of anesthesia,second group received 4 mg ondansetron before the end of surgery and the third group received both of them in the same manner.Incidence,severity(Bellville score) and the frequency of PONV as well as need to rescue treatment,total dose of antiemetic therapy and the number of injections and any probable complication were controlled and recorded.Data were analyzed using spss.v.16. there was not any different in demographic data.the incidence pf PONV was low in all groups,but the severity , frequency and escue anti emetic for PONV treatment were significantly lower in combined therapy group than two groups.there was no significant different in other postoperative complication., هدف از این مطالعه ارزیابی کفایت پیش درمانی چند دارویی برای جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی زنان می باشد. تعداد 105 بیمار با وضعیت فیزیکی I ,II که تحت لاپاراسکوپی تشخیصی قرار گرفته بودند بطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. قبل از القا بیهوشی بیماران گروه اول 8 میلی گرم داروی دگزامتازون ، بیماران گروه دوم داروی اوندانسترون را به میزان 4 میلیگرم وریدی در انتهای جراحی و بیماران گروه سوم (دگزامتازون و اوندانسترون) هر دو دارو را به همان ترتیب تزریق دریافت کردند. در ریکاوری بیماران از نظرانسیدانس، شدت(طبق معیار Bellville) و دفعات بروز تهوع و استفراغ، نیاز به درمان ضداستفراغ و دوز کلی داروی مصرف شده و نیز سایر عوارض احتمالی کنترل و داده ها ثبت گردید و با استفاده از SPSS v.16. مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.بیماران سه گروه از نظر یافته های دموگرافیک تفاوت معنی داری نداشتند. میزان بروز تهوع-استفراغ در هر سه گروه پایین بود ولی شدت و دفعات بروزآن و نیز نیاز به درمان ضد تهوع بطور معنی داری در گروه ترکیبی کمتر از دو گروه دیگر بود. بیماران سه گروه از نطر سایر عوارض احتمالی بعد از جراحی تفاوت معنی داری نداشتند.