مقایسه الگوی انقباضی سگمانهای مختلف بطن چپ در پیس گذاری ناحیه آپیکال بطن راست با ناحیه سپتال با استفاده ازSpeckle tracking اکوکاردیوگرافی سه بعدی

Abstract

Introduction: Select a suitable location for the placement of a pacemaker for cardiologists is always a challenging decision. Right ventricular apical (RVA) pacing is a usual method that can lead to progressive impairment of left ventricular function in the long term. Another place to pacing is the right ventricle septum that appears to have fewer side effects. In this study, the pattern of left ventricular contractile segments in the RVS and RVA pacing evaluation using three-dimensional Speckle tracking echocardiography and then was compared. Methods: 60 patients with symptomatic bradycardia and 50% IVEF candidates for permanent pacemaker placement were enrolled the survey. Patients were divided into two groups based on the location of the lead ventricular apical (RVA) and septal (RVS) Randomly. All patients were studied six months later by three-dimensional speckle tracking echocardiography and the results of the two groups were compared. Results: Our results demonstrated, there was significant relationship in LVEF between RVS and RVA pacing during EF measurement by conventional (P=0.022) and 3D method (P=0.013). GPSS was -17.763.32% in RVS and -12.050.9% in RVA. GPSS in RVS pacing was higher than RVA pacing, significantly (P=0.013). in all segments SPSS in RVS pacing was higher than RVA pacing and these differences were significant in most segments except Sep.M, Sep.B and Ant.B, مقدمه: انتخاب محل مناسب برای تعبیه ضربان ساز همیشه یک تصمیم چالش بر انگیز برای متخصصین قلب بوده است. پیس گذاری آپیکال بطن راست که روش معمول پیس گذاری برای بیماران می باشد که می تواند در دراز مدت منجر به اختلال پیشرونده عملکرد بطن چپ شود. یک روش دیگر پیس گذاری سپتال بطن راست می باشد که به نظر می رسد عوارض کمتری داشته باشد. در این مطالعه الگوی انقباضی سگمانهای مختلف بطن چپ در پیس گذاری ناحیه آپیکال بطن راست با ناحیه سپتال با استفاده از Speckle tracking اکوکاردیوگرافی سه بعدی مورد مقایسه قرار گرفت. روش کار: 60 بیمار با برادیکاردی علامتدار و 55% LVEF که کاندید تعبیه پیس میکر دایمی بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت راندوم و بر اساس محل لید بطنی به دو گروه آپیکال (RVA) و سپتال (RVS) تقسیم شدند. همه بیماران را شش ماه بعد بوسیله speckle tracking اکو کاردیوگرافی سه بعدی بررسی نموده و نتایج دو گروه را با هم مقایسه کردیم.نتایج: نتایج حاصله نشان داد که تفاوت معنی داری میان EF دو روش پیس گذاری در اندازه گیری به روش conventional (022/0=P) و 3D (013/0=P) وجود دارد و EF در پیس گذاری سپتال بیشتر از پیس گذاری آپیکال می باشد. GLPSS-Avg در گروه پیس گذاری RVS، 32/376/17- درصد و در گروه RVA 90/005/12- درصد بود و مشخص شد به طور معنی داری در گروه پیس گذاری RVS بیشتر از گروه RVA بود(013/0=p). در تمامی سگمان ها SPSS در گروه RVS بیشتر از گروه RVA بود و در اغلب سگمان ها به جز Ant.B، Sep.M و Sep.B این تفاوت از نظر آماری معنی دار بوده است