اثر پیوگلیتازون بر مارکرهای التهابی و اکسیداتیو در بیماران دارای نفروپاتی دیابتی

Abstract

Introduction: Clinical and economic importance of diabetic nephropathy has gained a lot of interest for finding methods for prevention or decelerating its progress in recent years.According to the importance of the issue and the fact that most of data are from western populations, we aimed to evaluate effectof Pioglitazone on oxidative and inflammatory markers in these patients. Methods:In thisclinical trial, 57 patients with diabetes mellitus fromkidney disease and endocrinology clinics of Tabriz Imam Reza hospital, who fulfilled the inclusion criteria, were randomly assigned to receive either glibenclamide and placebo or glibenclamide and pioglitazone.Serum level of markers for inflammatory, oxidative, real function and glucose control (MDA, TAO, CR, BUN, Hs-CRP, Ferritin, FBs and Hg A1c) were measured and compared before and after a 6 moths later. Results:The mean age of the patients were 56.3210.43 years in patients receiving glibenclamide and 57.749.82in patients receiving glibenclamide and pioglitazone. Levels of FBs, Hs-CRP and HgbA1c in patients receiving glibenclamideand levels of FBs, MDA, BUN and Hgb A1c in patients receiving glibenclamideand pioglitazone was reduced. Changes in level of inflammatory, oxidative, real function and glucose control were not different between two groups., اهمیت کلینیکی و اقتصادی نفروپاتی دیابتی در طی سالهای اخیر، توجه زیادی را به روشهای جلوگیری و یا کند کردن پیشرفت آن معطوف کرده است.با توجه به اهمیت موضوع و اینکه علاوه بر نیاز مطالعات بیشتر در این موضوع، اغلب نتایج موجود مربوط به جوامع غربی هستند بر آن شدیم که در این مطالعه اثرپیوگلیتازون را برروی شاخصهای التهابی و اکسیداتیو در این بیماران بررسی کنیم. مواد و روش کار:در این کارآزمائی بالینی، 57 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی بیماریهای کلیه و غدد دورن ریز مرکز آموزشی- درمانی امام رضا (ع) تبریز که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، بصورت تصادفی به دو گروه جهت دریافت درمان مرسوم خوراکی پایین آورنده قند خون یا درمان مرسوم خوراکی و پیوگلیتازون تقسیم شدند. سطوح سرمی نشانگرهای التهابی، اکسیداتیو و کارکرد کلیه و وضعیت قند خون (MDA، TAO ، Cr، BUN،Hs-CRP، فریتین، قند ناشتا و HgbA1c) قبل از شروع مداخله و پس از 3 ماه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.یافتهها:میانگین سنی بیماران مورد بررسی در گروه گلیبن کلامید 43/10 32/56 سال و در گروه بود گلی بنکلامید و پیوگلیتازون82/9 74/57 سال بود. مقادیر FBS، Hs-CRP ، و هموگلوبین A1c در افراد تحت درمان با گلی بنکلامید و مقادیر FBS، MDA ، BUN و هموگلوبین A1c در افراد تحت درمان با گلی بنکلامید و پیوگلیتازون کاهش معنی دار نشان داده اند.تغییرات نشانگرهای التهابی، اکسیداتیو و کارکرد کلیه و وضعیت قند خون بین دو گروه با هم تفاوت معنی داری نداشت