نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorسکوتی, محسن
dc.contributor.authorاله رضایی, سیف
dc.date.accessioned2018-07-13T10:17:56Z
dc.date.available2018-07-13T10:17:56Z
dc.date.issued1394
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/21724
dc.description.abstractفاكتور های متعددی بر موربیدیته و مورتالیته پس از عمل در بیماران مبتلا به کانسر مر و کاردیا تاثیر گذار می باشند. با شناسایی این فاکتور ها می توان با تمهیدات لازم موربیدیته و مورتالیته پس از عمل را كاهش داد. بالا بودن سطح سرمی D-Dimer با عواقب ناگوار در بیماران كانسری همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش D-Dimer در پیشگویی مرگ و میر زودرس در كانسر مری و كاردیا می باشد. روش كار: در این مطالعه تحلیلی آینده نگر، تعداد 60 بیمار سرطانی كه تحت جراحی كانسر مری (35=n) و كاردیا (25=n) قرار می گرفتند، بررسی شدند. سطح سرمی D-dimer به صورت کمی اندازه گیری شده و ارتباط آن با یافته های بعد از عمل در هر نوع کانسر مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: در کانسر مری عوارض در 14 مورد و مرگ در 6 مورد و در کانسر کاردیا عوارض در 11 مورد و مرگ در 5 مورد روی داد. در هر دو نوع کانسر، سطح D-dimer در موارد با عارضه و موارد مرگ بطور بارزی بیشتر از موارد بدون عارضه و مرگ بود. حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی سطح پلاسمایی D-dimer در شناسایی میزان عوارض کانسر کاردیا به ترتیب برابر 91/90%، 57/78%، 92/76% و 67/91%، در شناسایی بروز مرگ برابر 80%، 85%، 14/57% و 44/94%، در شناسایی میزان عوارض برابر43/71%، 19/76%، 67/66% و 80% و در شناسایی بروز مرگ برابر 3/83%، 41/72%، 46/38% و 45/95% بود.
dc.language.isoفارسی
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
dc.titleارتباط بین سطح خونی D- Dimer با عوارض و مرگ و میر زودرس پس از جراحی در کانسر مری و کاردیا
dc.typeپایان نامه
dc.contributor.supervisorراثی هاشمی, ضیاءالدین
dc.contributor.supervisorهاشم زاده, شهریار
dc.identifier.docno607923
dc.identifier.callno7923
dc.description.disciplineفوق تخصص جراحی توراكس
dc.description.degreeدکترای فوق تخصصی جراحی توراکس


فایلهای درون آیتم

فایلهاسایزفرمتنمایش

هیچ فایل مرتبطی وجود ندارد

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم