تعیین اثر داروی ستریزین در علایم بالینی وتغییرات هیستولوژیک(تعداد ماست سل ها) در مخاط معده بیماران سوء هاضمه عملکردی مقاوم به درمان با داروهای مهارکننده پمپ پروتون

Abstract

The aim of this study was to determine effects of Cetrizine on clinical symptoms of patients with functional dyspepsia and mast cell counts of gastrointestinal mucosa. In a before and after study that performed at Internal Medicine department of Tabriz university of medical sciences on patients with proton pump inhibitor resistant functional dyspepsia, effects of Cetrizine on clinical symptoms and histological change(mast cell counts) in gastrointestinal mucosa were evaluated. Thirteen of patients were male and 18 of them were female. Mean age of male patients was 35.15 8.47 and mean age female patients was 40.38 16.28 year (P=0.255). Intensity of primary manifestation of 12 patients was severe and 19 patients was very severe that significantly decreased after the treatment. In 10 patients new symptoms were developed after the treatment, including excessive sleep in seven patients and overeating, lethargy and dry mouth every one in a separate case. Only three of the patients were very satisfied with the treatment. Mean of symptom duration in male patients was 77.92 44.56 month and mean of symptom duration in female patients was 88.05 105.56 month (P=0.748). Mean of mast cell count at before treatment in male patients was 35.30 25.44 and in mean of mast cell count at before treatment in female patients was 55.88 30.39 month(P=0.056). Mean of mast cell count at after treatment in male patients was 5.30 5.32 and mean of mast cell count at after treatment in female patients was 11.22 12.80 month(P=0.091). Mean reduction of mast cell count in male patients was 78.03 24.6 percent and mean reduction of mast cell count in female patients was 82.79 24.65 percent(P=0.504). Mean of mast cell count at before treatment was 47.25 29.81 and mean of mast cell count at after treatment was 8.74 10.63 (P<0.001). Twenty-five (80.6%) patients had postprandial distress syndrome and 13 patients (41.9%) had epigastric pain syndrome., هدف از این مطالعه تعیین اثر داروی ستریزین بر علایم بالینی بیماران سوء هاضمه عملکردی و تعداد ماست سل ها درمخاط معده بیمارن بود.در یک مطالعه مداخله ای از نوع قبل و بعد (before/after) که در دپارتمان بیماریهای داخلی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بر روی بیماران با سوء هاضمه عملکردی مقاوم به درمان با داروهای مهار کننده پمپ پروتون انجام دادیم، اثر داروی ستریزین در علایم بالینی و تغییرات هیستولوژیک (تعداد ماست سل ها) در مخاط معده را مورد بررسی قرار دادیم. 13 نفر از بیماران مرد و 18 نفر از بیماران زن بودند. میانگین سنی بیماران مرد 47/8 15/35 سال و میانگین سنی بیماران زن 29/16 38/40 سال بود (255/0=P). شدت علائم اولیه در 12 نفر از بیماران شدید و در 19 نفر از بیماران خیلی شدید بود که بصورت معنی داری در بعد از درمان کاهش یافته بود. در 10 نفر از بیماران در بعد از درمان علائم جدید ایجاد شده بود که شامل خواب زیاد در 7 نفر، پرخوری ، بی حالی و خشکی دهان هر کدام در یک نفر از بیماران مورد بود. تنها 3 نفر از بیماران مورد مطالعه چندان از درمان راضی نبودند. میانگین مدت شروع علائم در بیماران مرد 56/44 92/77 ماه و میانگین مدت شروع علائم در بیماران زن 56/105 05/88 ماه بود (748/0=P). میانگین تعداد ماست سل ها در قبل از درمان در بیماران مرد 44/25 30/35 عدد و میانگین تعداد ماست سل ها در قبل از درمان در بیماران زن 39/30 88/55 عدد بود (056/0=P). میانگین تعداد ماست سل ها در بعد از درمان در بیماران مرد 32/5 30/5 عدد و میانگین تعداد ماست سل ها در بعد از درمان در بیماران زن 80/12 22/11 عدد بود (091/0=P). میانگین درصد کاهش ماست سل ها در بیماران مرد 65/24 03/78 درصد و میانگین درصد کاهش ماست سل ها در بیماران زن 43/14 79/82 درصد بود (504/0=P). میانگین تعداد ماست سل ها در قبل از درمان 81/29 25/47 عدد و میانگین تعداد ماست سل ها در بعد از درمان 63/10 74/8 عدد بود (001/0P<). 25 نفر(6/80%) از بیماران مورد مطالعه مبتلا به سندرم ناراحتی بعد از غذا و 13 نفر(9/41%) از بیماران مورد مطالعه مبتلا به سندرم درد اپی گاستر بودند.