تاثیر آری پیپرازول بر میزان مصرف سیگار در بیماران اسکیزوفرنیک

Abstract

The purpose of this study is to evaluate the effect of Aripiprazole on smoking rate of schizophrenic patients. This is a randomized triple blind parallel clinical trial in which 40 schizophrenic patients were divided in two intervention and control groups. The intervention group received 10mg Aripiprazole on daily basis for 6 weeks, while the control group received placebo. In both groups smoking rate was measured before and after the study using a standard instrument (Fagerstrom Tolerance Questionnaire) and the obtained data was compared and statistically analyzed by SPSS. There was no significant difference between the groups regarding age, duration of illness, duration of nicotine dependency and other demographic variables. The average FTQ score of the intervention group was 8 and 6.47 before and after taking Aripiprazole respectively; indicating a significant decrease; but in the control group, it was 7.57 and 7.15 before and after receiving placebo, respectively indicating no significant decrease. The average decline in FTQ score during the study was 1.53 and 0.42 in the intervention and control groups, respectively which was statistically significant., هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آریصپیپرازول بر میزان مصرف سیگار در بیماران اسکیزوفرنیک میصباشد.این مطالعه، یک کار آزمایی بالینی تصادفی سه سو کور موازی است که طی آن 40 بیمار اسکیزوفرنیک مرد در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و به مدت 6 هفته بیماران گروه مداخله روزانه 10 میلی گرم آریصپیپرازول و بیماران گروه کنترل، پلاسبو دریافت کردند؛ میزان وابستگی به سیگار در افراد دو گروه با استفاده از ابزار استانداردFagerstrom Tolerance Questionnaire (FTQ) قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری و با استفاده از نرم افزار SPSS مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.دو گروه از نظر سن، مدت بیماری، مدت وابستگی به نیکوتین و سایر ویژگیصهای دموگرافیک تفاوت معناداری با هم نداشتند؛ میانگین نمره تست FTQ در گروه مداخله قبل از شروع آریصپیپرازول 8 و پس از مداخله 47/6 بود که تفاوت معناداری ایجاد شده بود (001/0>p) اما در گروه کنترل این نمره قبل از مداخله 57/7 و پس از آن 15/7 به دست آمد که کاهش آن معنادار نبود (072/0=p). میزان کاهش نمره FTQ در مدت مطالعه نیز 53/1 برای گروه مداخله و 42/0 برای گروه کنترل بود که از نظر آماری تفاوت، معنادار بود (009/0=p).