ارزش پیشگویی میزان بافت زنده میوکارد با روش دوبوتامین استرس اکوکاردیوگرافی در تعیین میزان دیس سینکرونی بطن چپ بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونری

Abstract

The aim of present study is the assessment of predictive value of dobutamine stress echocardiography in determination of left ventricular dyssynchrony before and 3 months after coronary artery bypass grafting. Methods: In a prospective analytic study we studied 30 patients with moderate and severe ischemic heart failure candidate for CABG after achieving the inclusion criteria. Patients were underwent dobutamine stress echocardiography that who have five viable segment, then were underwent the TDI before and after 3 months of CABG. The data was compared to each other before and after the CABG using proper analytic tests. Results: The mean age of patients was 61.537.92 years, 8 patients (26.7%) was female and 22 (73.3%) was male. 63.33% had 3 vessel diseases and 2 and 1 vessel disease was 33.33% and 3.33% respectively. The mean LVEF of patients increased from 32.204.67 % before the CBAG to 39.685.20 % after the CABG. This change was analytically significant (p<0.001).The mean LVEDD was changed from 5.610.61 cm before the CABG to 5.210.72 cm after CABG. This change was statistically significant (p<0.001). The mean LVESD was changed from 4.560.61 cm before the CABG to 4.100.82 cm after CABG. This change was statistically significant (p<0.001).Left ventricular dyssynchrony was improved in 30% of patients and was remained in 63.3% of patients. This change was statistically significant (p=0.008)., هدف از مطالعه حاضر بررسی ارزش پیشگویی میزان بافت زنده میوکارد با روش دوبوتامین استرس اکو کاردیوگرافی در بیماران با درگیری عروق کرونر در تعیین میزان دیس سینکرونی بطن چپ قبل و 3 ماه بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونری می باشد.مواد و روش کار: در یک مطالعه تحلیلی آینده نگر، تعداد 30 بیمار مبتلا به نارسایی متوسط تا شدید ایسکمیک قلبی را که کاندید CABG بوده، در بیمارستان شهید مدنی تبریز مورد بررسی قرار دادیم. تمام بیماران با شرایط ورود به مطالعه قبل از CABG تحت دوبوتامین استرس اکو کاردیوگرافی قرار گرفته و حداقل 5 سگمان viable داشتند و سپس تحت TDI قرار گرفتند و یک بار دیگر پس از 3 ماه از CABG دوباره تحت بررسی TDI قرار گرفتند، یافته های حاصل قبل و بعد از CABGبا استفاده از آزمون های آماری مناسب باهم مقایسه شدند.نتایج و یافتهها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 92/7 53/61 سال بوده است، تعداد 8 بیمار(7/26 %) مونث و تعداد 22 بیمار (3/73 %) مذکر بوده اند. 33/63 % بیماران 3 رگ درگیر در آنژیو گرافی داشته اند و درگیری 2 و1 رگ به ترتیب 33/33 % و 33/3 % بوده است. میانگین LVEF بیماران از 67/420/32 % قبل از CABG به 20/568/39 % پس از جراحی افزایش یافت که این تغییر از نظر آماری معنی دار بوده است(001/0p<). میانگین LVEDD بیماران از 61/061/5 سانتی متر قبل از CABG به 72/021/5 سانتی متر پس از جراحی تغییر یافت که این تغییر از نظر آماری معنی دار بوده است(001/0p<). میانگین LVESD بیماران از 61/056/4 سانتی متر قبل از CABG به 82/010/4 سانتی متر پس از جراحی تغییر یافت که این تغییر از نظر آماری معنی دار بوده است(001/0p<). دیس سینکرونی بطن چپ بیماران پس از جراحی در 30 % از بیماران اصلاح شده و از بین رفته بود ولی در 3/63 % از بیماران دیس سینکرونی بطن چپ باقی مانده بود که این تغییر نیز از نظر آماری معنی دار بوده است(008/0=p).